насыйкат

Созу А. Рыскуловдуку

Иштеп чыккан Т. Казаков

Бул насыйкат, бул насыйкат мага калган,

Бул насыйкат сага калган,

Калган керээз бабалардан,

Отту насыйкат,

Тоолордон, талаалардан эй.

Айкашканы азанатып,

Ат жалына казан асып.

Келген элдин тилеги бул,

Улуу тарыхтын чоктон ысык илеби бул

эй.

О, мезгилдин октомдугу, ылдамдыгы,

Кандай кезде жаралды экен «Сынган бугу»?

Комуз кылын дирилдетип, бириндетип,

Бизге насаат ыр калдыбы эй.

Аппак марал ыры жанырдынбы сен,

Аппак марал кайра табылдынбы сен.

Аппак марал туяк кагат,

Журт которгон сыяктанат.

Каран кунго марал кабылдынбы сен,

Каран кунго марал кабылдынбы сен.

Конушундан уркуп жанылдыдбы. сен,

Молтулдоп аккан булак кайда,

Моюндаш оскон убак кайда.

Кадырлуу журтту сагындынбы сен. (эй).

Аппак марал, эй!

Аппак марал, артындан сая тушуп,

Жебе келет, козундо жер айланат.

Тегеренет,

Жебе келет, жоно демек!

Турбачы ак марал, тунулуп сен,

Турбачы ак марал,

Тунулуп турба жебе жетпейт,

Чурка туйулуп сен.

Аппак ак марал, аппак марал женилбечи,

Батат, батабы, батып барат.

Омур кечи жебе келет жоно демек,

Чуркачы ак марал жетти жебе чурка туйулуп сен,

Эй!

Жанып отобу, жебе жетеби,

Тагдыр чыркырайт, тамыр зыркырайт.

Марал кубулуп, эй, кайып болуп, кет эми

Аппак марал туяк кагат,

Жебе жетпейт жетет сыяктанат,

Умут очот, умут кайра жанат эй

Бул насыйкат мага калган,

Бул насыйкат сага калган.

Калган керээз бабалардан,

Канат байлап омурго.

Каршы турган олумго,

Карылардан санжыра.

Аппак марал жонундо,

Талыбайт элдик умут.

Карыбайт элдик ырлар,

Жакшылыктан асты тунулбогун,

Аппак марал неге кулундодун?

Эй.