Созу, обону А Коробаевдики
Жаздын искеп жыпар жыттуу абасын,
Катарлаша озун менен бараттым,
Тентек желге башын ийип термелип,
Алдыбызда кулуп турду,
Жайнап турду жоогазын.
Сен бурулуп маган тике карадын,
Соз таба албай кетип калды амалым.
Бир кезекте биле коюп оюнду,
Тартууладым жыпар жыттуу,
Жаны ачылган жоогазын.
Карачы азыр, сен алыста башкасын,
Кундон-кунго кучоп барат арманым.
Мейли унутсан менин тунгуч суйуумду,
Бирок эсте озум берген, озун алган жоогазын.
Жайгаштыруу: 2016-05-20, Көрүүлөр: 1101, Жайгаштырган: Э. Д., Өзгөртүлгөн: 2016-05-20
