Макал лакаптар жыйнагы (К)

К тамгасына кыргызча макал лакаптар жыйнагы — бул жыйнакта билим, ден-соолук, адамдар, мекен, жамандык-жакшылык, кыз-жигит, эрди-катын, эл башчылары, жаныбарлар, эмгек, акылдуулук, пайда-пайдасыз, тил, эне-ата, акыйкаттык жана башка көптөгөн турмуш-тиричиликке байланышкан кыргыз эл макал лакаптарын жыйнадык.

Достор К тамгасына болгон макал лакаптар аз эмес, ошондой болсо да, силер дагы өз салымыңыздарды кошуп, пикир жазуу формасына К тамгасынан башталган макалдарды кошсоңуз болот.

К

• Каалаганын сүйлөгөн кагуу жейт.
• Каалаганыңыздын кабылганы — досуңуздун сагынганы.
• Каалооң тапса, кар күйөт.
• Каапыр ток болсо, мусулман тынч болот.
• Каардуу коңшуңдан кутулайын десең карыз бер.
• Каба элинин карды тойсо, катын издейт.
• Кабагы жамандын сабагы жаман.
• Кабанаак ит тамакка да, таякка да тоёт.
• Кабанаак иттен качып өт.
• Кабыгы жерден, камыры колдон.
• Кавхар (көөр) жерде жатпас, жакшылык жолдо калбас.
• Кагаз жазып колу жоорубагандын, иштеп бели да оорубайт.
• Кагылышта кан өлөт.
• Кагылыштан кан өлөт, калаа бузулат, эрегиштен эр өлөт, эриш бузулат, өчөштүктөн өрт чыгат, эл бузулат.
• Кагыша берсе, май түшөт.
• Кадик мерген жол кылат, карайган бийик асканы.
• Кадырды билген кара аяк.
• Кадырлуу барктуу жерден тууган-уругуң болсо, кара жерде кайык жүрөт.
• Кадырман болсо зайыбың, картайса да кызга тең.
• Кажалаң болбой — жут болбойт, кара өзгөй болбой — доо болбойт.
• Кажыгар күйөө — кайынсаак, төжүгүр катын — төркүнсөөк.
• Каз каркылдайт саз жерде, эр баркылдайт тар жерде.
• Каз өрдөгүжок болсо, балыр каптап көл карып.
• Каз, өрдөгү болбосо — балыр каптап көл карып, калк кадырын билбесе — кайраттуу туулган эр карып.
• Каз, өрдөк көлгө таянат, чечендик сөз жөнгө таянат, чал — кемпир төргө таянат.
• Казак кайың сааганда, кыргыз Ысар кирген.
• Казак, кыргыз жоо болсун, кара жаным соо болсун.
• Казан алсаң, кагып ал.
• Казан карасы кетет, намыс карасы кетпейт.
• Казан толгон аш болсо, буюрганын ичесиң.
• Казанга жакын жүрсө көөсү жугат, ууруга жакын жүрсө чуусу жугат.
• Казанга жакын жүрсө, көөсү жугат.
• Казанга түшкөн аш капка түшпөйт.
• Казанга эмне салсаң, сүзгөндө ошону аласың.
• Казанда болсо — кашыкка чыгат.
• Казандагы кайда качат, каптагыңа сак болгун.
• Казанчыга мал кайгы, кара эчкиге жан кайгы.
• Казанчынын өз эрки, кайдан кулак чыгарса.
• Казаны бөлөктүн камы бөлөк.
• Казаны жок кайдак, катыны жок бойдок.
• Казанын сууга салып коюптур.
• Казаныңа жараша чөмүч таңда.
• Казга теңелем деп, карганын буту сыныптыр.
• Казды туурап карганын буту сыныптыр.
• Казы кертип жал чайнап сен да өтөөрсүң дүйнөдөн, кара жарма жалмалап мен да өтөөрмүн дүйнөдөн.
• Казына — казына эмес, калк — казына.
• Казысы кучактын, азуусу бычак.
• Кайгы — пайдасыз, ый — жардамсыз.
• Кайгы адамды өлтүрөт, кайгырса адам эскирет.
• Кайгы адамдын өзүн чиритет, калп адамдын сөзүн чиритет.
• Кайгы жокто кайгы болду, өгөй кайнененин өлгөнү.
• Кайгы жокто кайнене өлгөн кайгы экен.
• Кайгы жокто кайненем өлүптүр.
• Кайгы жокто кайын энем өлүп кайгыртты.
• Кайгы кайгыртат, кайрат жаңыртат.
• Кайгы менен күлкү — куйрук улаш.
• Кайгы өмүрдү кесет, калп ырысты кесет.
• Кайгы пайдасыз, ый жардамсыз.
• Кайгыга да токтоолук керек, шаттыкка да кыраакылык керек.
• Кайгыга жеңдирбеген көңүл сергек, оору — сыркоодон алыс.
• Кайгыда да кармана бил.
• Кайгыдан адам картаят, шаттыктан адам жашарат.
• Кайгылуу катын каралуу.
• Кайгынын түбү — кара суу, кайгырасың, каласың.
• Кайгырганга кайрылган — сооп.
• Кайгырганга кайрылган жакшы.
• Кайгыргандан опаа жок.
• Кайгырып уктасаң, ооруп ойгоносуң.
• Кайгысы жок кара сууга семирет, катыны жок кыздуу үйгө теминет.
• Кайгысы канча болсо, көз жашы ошончо.
• Кайгысы көптүн — касы көп.
• Кайгысыз кара сууга семирет.
• Кайгысыз киши карыбайт, калп айткан киши жарыбайт.
• Кайгысызга уйку таттуу.
• Кайда барса да Мамайдын көрү.
• Кайда барса таш тараза тең.
• Кайда барсаң да, казандын кулагы төртөө.
• Кайда болбосун бир өлүм.
• Кайдан болсо кадигиң, ошондо болсун катарың.
• Кайдан дешке болобу, кайыгып келчү кырсыкты.
• Кайдан карасаң да, казандын кулагы төртөө.
• Кайдан көрдүм кара эшек, жолдон көрдүм жоор эшек.
• Каймактан күйгөн колуң, сүттөн да күйөт.
• Каймактуу кашык, оозго салык.
• Каймактын даамын кашык билбейт.
• Кайнага калтайбаса, келин келтейбейт.
• Кайнаса каны кошулбайт.
• Кайнатпай каныңды ичкен, кактабай этиңди жейт.
• Кайнене айбаттуу болсо, келини уяттуу болот.
• Кайран башың өткөн соң, карындаш ыйлап не пайда.
• Кайрат — дартты жеңилдетет, кайгы — дартты ырбатат.
• Кайраттуу — карыса да жаштай, кайратсыз — жаш болсо да карыдай.
• Кайраттуу адам калкка башчы болот.
• Кайраттуу жүрөк таш жарат.
• Кайраттуу карыса да жаштай, кайратсыз жаш болсо да карыдай.
• Кайраттуунун калпагы да курал.
• Кайраты бар кишинин, берекети бар ишинин.
• Кайраты жоктун сабыры жок, сабыры жоктун кадыры жок.
• Кайрылгандан — айрылба.
• Кайрылып ачар капканды катуу жаппа.
• Кайрылып ачар эшикти катуу жаппа.
• Кайрылып ичер ашыңа какырба да түкүрбе.
• Кайрылып ичер ашыңа, какырба да -үкүрбө, кереги тиер башыңа.
• Кайрылып суу ичер кудукка, какырба да түкүрбө, кереги тиет башыңа.
• Кайрылыш да болсо жол жакшы, качак да болсо кыз жакшы.
• Кайрымдуу карындаш — түгөнбөгөн казына (болот).
• Кайрымсыз хандан көрө, ырбаган жара жакшы.
• Кайрымы жок байдан, суусу жок сай жакшы.
• Кайсы жактан бороон соксо, ошол жакка калкан тос.
• Кайсы жериң ооруса, (Ооруң кайда болсо), жаның ошол жерде.
• Кайтып кирер эшикти катуу жаппа.
• Кайын эненин камырынан.
• Кайың эмес, тал эмес арча чалыш, кыргыз эмес, сарт эмес калча чалыш.
• Кайырсыз байдан, ырайымы жок кандан каптап келген сел жакшы.
• Кайырсыз катаал хандан көрө, ырбаган жара жакшы.
• Кайырчыга да хандын иши түшөт.
• Кайыры жок байдан кач, паанасы жок сайдан кач.
• Как эткен карга, кук эткен кузгун жок.
• Какаары болбой кыш болбойт, катыны болбой эр болбойт.
• Какаганга муштаган.
• Какаганга муштагандай кылба.
• Какса-соксо карыдан.
• Какшык кадырлашты да бузат.
• Какшык казанда, калемпир базарда.
• Какшык сөз кадырлашты да бузат.
• Какшыкчылдын түбү какшыйт.
• Калаалуу коргон бузулса, калаа болбойт ал кайтып.
• Калайык колдогон алп — журт ээси.
• Калак кайраттуу болсо, кайык баарына чыдайт.
• Калак кайраттуу колдо болсо, кайык бардыгына чыдайт.
• калат бир күн алтын баш казылган көрдүн түбүндө.
• Калган ашты батырган, кагылайын курсагым.
• Калган ишти кар басат.
• Калган кадыр (көңүл) качкан куш, кайрылып келбейт ал кайтып.
• Калган көңүл — чыккан жан.
• Калем курчу — изденүү менен акылда, достук күчү — бирдик менен жакында.
• Калем менен жазганды, балта менен чаба албайсың.
• Калемдин учунда найзанын күчү бар.
• Калемпир ачуу — туз болбойт, катындар кыңшылап сүйлөп — кыз болбойт.
• Калемпир ачуу — туз болбойт.
• Калжың менен сөз көбөйөр, жаңжал менен көз көгөрөөр.
• Калжыраган сөз канжалайт.
• Калк айтса — калп айтпайт.
• Калк айтса, калп айтпайт.
• Калк кадырын билбесе, кайраттуу туулган эр карып.
• Калк кадырына жетүү кымбат, урмат — сыйдан ажыроо — уят.
• Калк ордунда, кан тактысында.
• Калкка түзөлбөгөн калыпка түзөлбөйт.
• Калкка эп келсе кан төөсүн соёт.
• Калкыма нарк болсун, уулума барк болсун деген тура.
• Калкынан азган кор тура, каңгыган эр шор тура.
• Калкынан азган кор экен, элдүүнүн баары эр экен, элинен азган жигитке эртелеп өлүм эп экен.
• Калкыңдын көөнүн калтырба, жетсе да колуң жылдызга.
• Калмак — кыргыз жоо болсун, кара жаным соо болсун.
• Калп — адамдын сөзүн иритет, кайгы — адамдын өзүн чиритет.
• Калп — дар, чындык — эм.
• Калп — оору, чындык — дары.
• Калп — ырыс кесет, кайгы — өмүр кесет.
• Калп «ойноп айттым» дейт, ууру «таап алдым» дейт.
• Калп адамдын сөзүн иритет, кайгы адамдын өзүн чиритет.
• Калп айткан киши жарыбайт.
• Калп айтпай абийир ачылбайт, кысталбай малың чачылбайт.
• Калп айтсаң да билип айт.
• Калп айтып жыргайм дегенче, чындыкты айтып азап чек.
• Калп айтып пайда тапкыча, чын айтып зыян тапкан жакшы.
• Калп каткырык ыйдан жаман.
• Калп көп, чындык бирөө.
• Калп менен жыргал көргөнчө, чындык менен азап чек.
• Калп менен көйрөңдүк — өтө калпыс көрүнүш.
• Калп сөз — жанга жөө, өткүр бычак — канга жоо.
• Калп сөз — жандын душманы.
• Калп сөз жанга жоо, өткүр (кээде мокок) бычак кынга жоо.
• Калп сүйлөгөн каакы.
• Калп сүйлөп жашаганча чын айтып өлгөн жакшы.
• Калп сүйүндүргөндөн, чын күйүндүргөн артык.
• Калп ырыс кесет, кайгы өмүр кесет.
• Калпка жакын болсоң, жалаасы жугаар, казанга жакын болсоң көөсү жугаар.
• Калпты — чынды көп айтып — сеники аша кеттиби, каза элечек оронуп — меники аша кеттиби.
• Калпты чындай айткан, аксакты тыңдай кылат.
• Калпты чындай айтса, чын чыга качыптыр.
• Калпты чындай айтса, чындык чычая качат.
• Калпты чындай, аксакты тыңдай кылба.
• Калптын арышы кыска.
• Калптын казаны кайнабайт, дасторкону жайнабайт.
• Калптын куйругу кара.
• Калптын оозу — мурду кыйшайбайт.
• Калптын өмүрү коендун куйругунан кыска.
• Калптын өпкөсү калбырдай.
• Калптын сөзү суу кечпейт.
• Калптын сөзүушак, чындын сөзү тузак.
• Калптын чын сөзү сая кетет.
• Калптын чырагынан жарык түшпөс.
• Калпычы киши элге ишенбейт.
• Калпычынын куйругу бир тутам.
• Калпычынын өмүрү коендун куйругунан кыска.
• Калпычынын чын сөзү да калпка чыгат.
• Калпычынын чын сөзү да төгүнгө чыгат.
• Калпычынын эртеңи түгөнбөйт.
• Калың токоч бышкыча, жука токоч күйүп кетет.
• Калың элди жамандаба, каргышына каласың.
• Калыңсыз кыз болсо да, каадасыз болбойт.
• Калыпсыз кыш болбойт, ойлонбосо иш болбойт.
• Калыс арыбайт, калпычы жарыбайт.
• Калыс башкарган элде кайгы жок, кара өзгөй башкарган элдин дайны жок.
• Калыс канда, кайын жок, туура канда, тууган жок.
• Калыс кар болбойт.
• Калыс карыбайт, калпычы жарыбайт.
• Калысты калк колдойт.
• Калыстыкты элге жаса, камбылдыкты эмгекте жаса.
• Кам болгон — кем болбойт.
• Каман өлсө тиши калат, адам өлсө иши калат.
• Камгак өзүн жанмын дейт, камкөш өзүн канмын дейт.
• Камдуу журт жоого кор болбойт.
• Камсыз мерген карайган кырды атат.
• Камсыз мерген карарган тоону атат.
• Камсыздын коюн карышкыр жейт.
• Камчы болсоң төрт кырдуу бол, жигит болсоң, бир сырдуу бол.
• Камчы кайраттуу болсо, катын уяттуу болот.
• Камырдан кыл алмак кыйын, молдодон пул алмак кыйын.
• Камырдан кыл сууругандай.
• Камыш өзүн чий ойлойт, бака өзүн бий ойлойт.
• Камышты бош кармасаң колуңду кесет.
• Камышы болбой көл болбойт, кайраты болбой эр болбойт.
• Кан (улуктун, бектин) башы көпүрө болсо аттап өт.
• Кан ак кеңешсе, кул оң көрсөтөр.
• Кан болмоктон бек болгун, кадырың болбойт малдан соң.
• Кан жакшы болбой, калк жакшы болбойт.
• Кан жардыгы эки болбойт.
• Кан жолду ат басар, эшек таптар.
• Кан казанын кармадым, канакей колго жукканы.
• Кан казанын көп астым кана колум көөсү.
• Кан койнунда калтырап жатканча, кул койнунда кутуруп жат.
• Кан койнунда калтырап жатканча, кул койнунда кутуруп жатканың артык.
• Кан менен энчисин бирге жыйган ээр — токумун көтөрүп бош калат.
• Кан сарайы — кылычтын мизи, камчынын күчү.
• Кан тартуусу — тогуз.
• Кан төкпөй жеңиш жок, тер төкпөй жемиш жок.
• Кан үйүнүн тардыгы, кара алачыгымдын кеңдиги.
• Канаат (же каниет) карын толтурат.
• Канаат карын тойдурат.
• Канагаттансаң карының тойот.
• Канаттууга кактырбай тумшуктууга чокутбай.
• Канаттууга кактырбай, камчылууга чаптырбай, тумшуктууга чокутбай.
• Канаттуунун баары кыраан эмес, сойлогондун баары жылан эмес.
• Канаты менен учкан куйругу менен конот.
• Кандай салам берсең, ошондой алик аласың.
• Кандай салса түз кетер, карга жүргөн чанадай.
• Кандай соксоң, андай сок, кара баатыр барында, улак берээр адам жок.
• Кандала чакса, бургогө ыйлап көрүшөрсүң.
• Кандан ажырасаң да, калктан ажыраба.
• Кандан, бектен кайра тартпаган.
• Кандектин карыганы билинбейт.
• Канды кудай ураарда, катыны менен кагышат, калкы менен чалышат, как башынан бак кетет, астынан алтын так кетет, ала аскардай бел кетет, андан кийин эл кетет.
• Канды кудай урарда катыны менен кабышат, эли менен чабышат.
• Кандын башы көпүрө болсо, аттап өт (кээде өтпө).
• Кандын башын кан жутат, кардын башын кар жутат.
• Кандын да бир татым тузу кемиптир.
• Кандын каары жаман, жыландын заары жаман.
• Кандын каарынан сакта, каракчынын дооматынан сакта.
• Кандын кызы кашык кармаса колу жооруйт.
• Кандын өлүмү — эли терс караганы, алптын өлүмү — эл алдында уятка калганы.
• Кандын тагы кандуу болот.
• Канжыгалуу кара сеңсел — алгыр кырааны, калкка туу, баатыр чеңгел — адам кырааны.
• Канжыганын катканын каптал билбейт, ат билет.
• Канкор каарына алса: — эмне үчүн тамак ичесиң, — эмне үчүн жашап жүрөсүң? — деп кыйнайт.
• Канкор ханды көрбөгөн, ханга токол болсом дейт.
• Канча кырып жуусаң да, кара кийиз агарбайт.
• Канчалык жакшы болсо да, жалгыз жигит бий болбос.
• Канчалык жаман болсо да, алганыңдан сүрдөйсүң.
• Канчалык жоон болсо да, жалгыз жыгач үй болбос.
• Каны жок калк болбойт.
• Капалуунун — кабагына кар жаайт, кайыккандын — мурутуна муз тоңот.
• Капаңды жарыңа айт, калса курбуңа айт.
• Капарың кимден болсо, кадигиң ошондон.
• Капка шибеге ката албайсың, элекке суу сактай албайсың.
• Капканчы тилейт түлкүнү, боз балдар тилейт күлкүнү.
• Капсалаң болбой жут болбойт, кара өскөй болбой доо болбойт.
• Капта болсо, казанга түшөт.
• Каптагыны катын билет.
• Кар бузулбай — сел болбойт.
• Кар да кетээр, кадыр да өтөөр.
• Кар төшөнүп таш баспай, тоо таянып түз баспай, белине саадак байланбай, түн уйкусун төрт бөлбөй, эрендерге арзан мал кайда.
• Кар эрисе суу болот, кан белгиси туу болот.
• Кар эрисе суу болот, карыса сакал куу болот.
• Кара атан өлсө союлар, кан ата өлсө коюлар, он эки айда бир келген кар сонор кайдан табылар.
• Кара баш киши алжыса — өз башына күлкү, билги алжыса — калайыкка күлкү.
• Кара болсо болсун, карап турган ал жаман, таруу болсо болсун, томсоруп турган ал жаман.
• Кара далы — эр тандабайт, өлөөр адам — жер тандабайт.
• Кара десе кузгундай, жору десе адамдай.
• Кара жанга күч келсе, дебегенди деп коёт, жебегенди жеп коёт.
• Кара жемсөө адамда калыстык жок.
• Кара жерге кар жааса, карды көргөн бир мурат.
• Кара жерден кар кетсе, жерди көргөн бир мурат.
• Кара жерди жамандаба кайтып бир күн барасың, калың элди жамандаба каргышына каласың.
• Кара жерди жамандаба, башка кайда барасың.
• Кара зоо боору муз болбойт, карыганда катындар кыңшылап сүйлөп кыз болбойт.
• Кара килең болбой, кар кетпейт.
• Кара кишинин ачуусу келгенче, сары кишинин жаны чыгат.
• Кара көңүл чорт кыял, карматпаган азоо.
• Кара куурай көрбөгөн, отун жакпаган.
• Кара куш канча кыраан болсо да, бүркүттөн ашпайт.
• Кара куш кардына карайт, шумкар чагына карайт.
• Кара кыздын агынан эмес, багынан.
• Кара кыздын багы билет.
• Кара кылар адам жок, кайсалап алар тамак жок.
• Кара кылды как жарган — калыс.
• Кара кыяк, бетеге казысы экен жылкынын, кара мурут кул жигит ээси экен жылкынын.
• Кара мүртөз сакчы болсо, момунду жоого чаптырат.
• Кара ниеттин карды тойбойт, кара өзгөйдүн иши оңолбойт.
• Кара өгүз минсем камчым жок, үйгө келсем тынчым жок.
• Кара өзгөй болбой доо болбойт, капсалаң болбой жут болбойт.
• Кара өзгөй болбой, доо болбойт.
• Кара өзгөйгө кабылба, жеңемин деп чамынба.
• Кара сууда каймак жок — муз болбосо, кой этинин даамы жок — туз болбосо.
• Кара терек жыгылса, калган терек не пайда.
• Кара эчкиге жан кайгы, касапчыга май кайгы.
• Кара эчкиге жан кайгы, касапчыга мал кайгы.
• Карагай болбой чер болбойт, кайратсыз адам эр болбойт.
• Карагайга карап тал өсөр, катарына карап мал өсөр.
• Караганга чымчык корголөйт.
• Карайлаган там сүзөт.
• Каракчы бол, ууру бол, эсеби менен бол.
• Каракчы үйүнө кирсе, аял да курал көтөрөт.
• Карамыктын даны болгуча, ак буудайдын саманы бол.
• Каран түн калайыктын башын кошот.
• Карандай чай — кайрымы жок бай.
• Каранын каны чыкканча, сарынын жаны чыгат.
• Караңгы элге каапыр да молдо.
• Караңгыда жарык түгөй.
• Караңгыда көз табаар, капилеттен сөз табаар.
• Караңгыны көрбөгөн, жарыкты да билалбайт.
• Караңгыны көрбөй, жарык кадырын билбейсиң.
• Караңгыны көрбөй, жарыкты ким билет.
• Караңгынын көзү жок, жамандын кулакка сыяр сөзү жок.
• Карап койсо — көргөндөй, күлүп койсо — сүйгөндөй.
• Карап койсо «сүйдү» дебе, күлүп койсо «өптү» дебе.
• Карапайым адам — касиеттүү адам.
• Карарып, уурум чыкканча, саргарып, жаным чыксын.
• Карачайга карап тал өсөр, катарына карап мал өсөр.
• Карачу болсоң сүттөн да кара табасың.
• Карбаластын казаны катуу кайнап, кам бышат.
• Карга бакса куш болбойт, кара темир курч болбойт.
• Карга бакса, куш болбойт.
• Карга баласын «аппагым» дейт.
• Карга баласын аппагым дейт, кирпи баласып жумшагым дейт.
• Карга да эки чокуп, бир карайт.
• Карга карганын көзүн чукубайт.
• Карга каркылдап каз болбос катын шыңкылдап кыз болбос.
• Карга каркылдап учуп каз болбойт.
• Карга карысын ким билет, киши аласын ким табар.
• Карга көргөнүн чокуйт, молдо билгенин окуйт.
• Карга өзүн куш ойлойт.
• Карга сүйөт баласын «аппагым» деп, кирпи сүйөт баласын «жумшагым» деп.
• Карга тарп жебей тоюнбайт.
• Карга учуп шумкар болбойт, эшек чуркап тулпар болбойт.
• Карга, каркылдап учуп, каз болбойт.
• Каргадан тоту туулбайт.
• Каргайын десем — жалгыз, каргабайын десем — желмогуз.
• Каргайын десем — жалгызсың, каргабайын десем — байкушсуң.
• Каргангандын калпы көп.
• Карганы алты жылы борго байласа, бир чалымы — жин (же бок) татыйт.
• Карганы каз ордуна көторсө да, бок чокуганын койбойт.
• Карганын «как!» эткени өзүнө кубаныч.
• Карганын жашын, кишинин ичин билиш кыйын.
• Каргаса кар, жалгаса жамгыр жаайт.
• Каргаша болсо кан өлөт.
• Каргылуу тайган бар, адамдан чыккан айбан бар.
• Каргыш албай, алкыш ал.
• Каргыштан өлбөйт, алкыштан тирилбейт.
• Каргышты билбесең, бирөөдөн үйрөнбө.
• Каргыштын эңжаманы: «өзүң билбе, билгендин тилин алба».
• Кардалдуу жерде карындашың болсо, кара жерде кемен жүрөт.
• Кардуу жерде какаар бар, карылуу жерде кекээр бар.
• Карды ачкан — нанга карайт, суукка тоңгон — күнгө (отко) карайт.
• Карды ачкан кара казанды сагалайт.
• Карды ачкан нанга карайт, суукка тоңгон күнгө карайт.
• Карды ачканга калемпир да аш.
• Карды тойгон канга салам бербейт.
• Карды токтун кайгысы жок.
• Кардыма ыйлабай, кадырыма ыйлайм.
• Кардын башын кар жутат, кандын башын кан жутат.
• Кардын какаары бар, эрден чыгаар катындын такоолу бар.
• Кардың ач болсо да, казаның кайнап турсун.
• Кардың ачса дыйканга бар, жоо кыстаса баатырга бар.
• Кардың ачса карындаш изде.
• Кардың ток болсо, кайратың күч болот.
• Кардыңа как болбогон, жумуруңа жук болбойт.
• Каркыра катары менен жүрөр, кадыры билген киши билер.
• Карт адам акылга бай, март адам доско бай.
• Картайган карышкырга кандек да үрөт.
• Картайганда кайталап, сөздүн курчу азаят.
• Картайганча үмүт эскирбейт.
• Картайсаң кара жердей болосуң.
• Картаңдан ыйман кетсе, жаштардан уят кетет.
• Каруу жумшап кармашканча, кыйыр сөз менен кынына кийир.
• Каруусуз кишинин кайраты бекер, кайратсыз кишинин айбаты бекер.
• Карчыга — учушунан, тулпар — басышынан байкалат.
• Карчыгага кушуң түшпөсүн, бакшыга ишиң түшпөсүн.
• Кары — жаш болбойт, баш — таш болбойт.
• Кары — карынын сөзү дары.
• Кары адам — үйдүн куту.
• Кары адамды каркыттаган, «Карыя» деген сөз болот (керек).
• Кары алжыса — баладай.
• Кары алжыса — жаш баладай.
• Кары билет кааданы, карчыга алат сонону.
• Кары болбой кап болбойт, кайгысы болбой жан болбойт.
• Кары да бол, жаш да бол, кадырлашкын тирүүңдө;
• Кары жаш болбойт, баш таш болбойт.
• Кары канча карыса да, карышкырга амал табат.
• Кары карап турбайт, жигит жилик албайт.
• Кары келсе — ашка, жаш келсе — ишке.
• Кары кызга таң атпайт.
• Кары түлкү капканга түшпөйт.
• Кары уйкуну сүйөт, жаш күлкүнү сүйөт.
• Карыга аш тийсе, жашка иш тиет.
• Карыга катуу айтпа, ката кетирсе жаакка чаппа.
• Карыган киши таптоодогу куш.
• Карыган мышыкка, өлүү чычкан туш келет.
• Карыган сайын дүнүйө маңдайга келет (көзгө көрүнөт).
• Карыган соң жашарбайт, кемпир менен чал кайтып.
• Карыганда — көздүн кубаты кетсе, мас болгондо — сөздүн уяты кетет.
• Карыганда адам кичирейет, көркү кетип чүгүрөйөт.
• Карыганда адам таарынчаак болот.
• Карыганда берсин дөөлөттү, жаш кезде берсин мээнетти.
• Карыганда дүйнө кишинин маңдайыңа келет.
• Карыганда дүнүйө маңдайга келет.
• Карыганда жан таттуу, жандан дагы мал таттуу.
• Карыганда жан таттуу.
• Карыганда катын жоо, баркыңды билбейт балаң жоо, кылыгың жакпайт кызың жоо, кебиң жакпайт келин жоо, туурадан чыккан тууган жоо, ошолордун ичинде кантип болот дениң соо.
• Карыгандан шумкар туулбайт.
• Карыз арасына суу жүрбөйт.
• Карыз бергенде — дос, кайра сураганда — кас.
• Карыз карыбайт.
• Карыз үн катпай уктатпайт.
• Карыз үн катпайт — бирок уктатпайт.
• Карыз, карызды берүү парыз.
• Карыздан башы чыкпаган адам айыкпас дартка жолугат.
• Карыздар болгончо, кайышып жүр.
• Карызды отуруп берип, туруп аласың.
• Карызсыз кедей — бай кедей.
• Карылар жаштыгын ойлоп уктабайт, жаштар карырын ойлосо уктабайт.
• Карылардын жаманы, тарп аңдыган жорудай.
• Карылуу үй ырымсыз болбос.
• Карылык — коркунуч эмес, өлүм — коркунуч.
• Карылык — өмүрдөн, эрдик өлүм артык.
• Карылык карты келсе, казган көрдөй, азаматтан бак тайса — кара жердей.
• Карылык коркунуч эмес, өлүм — коркунуч.
• Карылыктын алды, жаштыктын арты.
• Карын ачты — кайрат качты.
• Карынбай малга тойбойт, Улукман жашка тойбойт.
• Карыны токтун кайгысы жок.
• Карынын кебин (же кеңешин) капка сал.
• Карынын кебин капка сал.
• Карынын кебин капта сакта, өлүгүн апта сакта.
• Карынын сөзү — жамак, жамагы жашоого — сабак.
• Карынын сөзү кеп болот, калайыкка эп болот.
• Карынын сөзүн капка сал.
• Карынын ырымы жаман, суунун ирими жаман.
• Карып калган бээден кайгуулга минер ат туулбас.
• Карып калган катындан эрөөлгө чыгар эр туулбас.
• Карыпбай малга тойбоптур, соргок опкоктугун койбоптур.
• Карыптык менен карылык, түндүктөн түтүн аңдытат.
• Карысаң каруулугуңду айтпа, кемисең байлыгыңды айтпа.
• Карысаң мендей бол, кара жердей бол.
• Карысаң, мендей бол, өлсөң кара жердей бол.
• Карысы бар үйдүн — карааны чоң.
• Карысы бардын ырысы бар.
• Карысы болбой эл болбойт, тулаңы болбой жер болбойт.
• Карысы болбой, эл болбойт.
• Карысы жоктун ырысы жок.
• Карысы карап турбайт, жигити жилик албайт.
• Карыш — карыш, сөөм — сөөм.
• Карыш ажыраган карыганча көрүшпөйт.
• Карышкыр арыктыгын билбей, итке жонун үрпүйтөт.
• Карышкыр арыктыгын билдирбей, итке жүнүн үрпөйтөт.
• Карышкыр бирди жебейт, миңди кырат.
• Карышкыр капканда жатып, койго жулунат.
• Карышкыр картайса — итке күлкү, молдо картайса митаам түлкү.
• Карышкырга кой кайтартпа.
• Карышкырды көрсө, эшектин ыйыгы тутулат.
• Карышкырды сындасаң, улак байлап кой, чычканды сынасаң каптагы унга капкан салып кой.
• Карышкырдын дөбөтү каарына алса, канчыгынын ырылдаганы кеппи.
• Карышкырдын көзү койдо, молдонун көзү аш менен тойдо.
• Карыштан сөөм жакын.
• Карыя өз үйүнө — конок, одоно болсо — жонок.
• Карыялуу үйдө — кут, кара бороон болсо — жут.
• Карыяны сыйлабаган, карыганда сый көрбөйт.
• Касап да өзү, бычак да өзү.
• Касапчы энесине сөөк сатат.
• Касапчыга мал кайгы, кара эчкиге жан кайгы.
• Касташканың уялгандай болсо, кайрып камчы салба.
• Касташсаң да, кастын намысын кордобо.
• Кастыктын түбү — көмүр, достуктун түбү — өмүр.
• Кастын ою — бөлөк, достун ою — жөлөк.
• Касынды жыргалда сына, кашыктап уу береби, досуңду тозокто сына, кайрылып суу береби.
• Касыңдан бал жегенче, досундан суу ич.
• Ката бизден, кечирим сизден.
• Катардан ашсаң да, калктан ашпа.
• Катасын танган — эки эсе ката.
• Каткалаң болбой жут болбойт.
• Каткырып күлгөн карыбайт.
• Катуу басса, «таскак» дейт, акырын басса, «аксак» дейт.
• Катуу жерге как турат, кайратгуу эрге мал турат.
• Катуу жерге тал бүтөт, кайраттуу эрге мал бүтөт.
• Катуу камчы, заар тил, оор жумуш, тузсуз аш, шордуулардын энчиси.
• Катуу кыштан калган мал олжо, катуу оорудан калган жан олжо.
• Катуу сөз — камчы, жылуу сөз — укурук.
• Катуу сөз камчы, жылуу сөз укурук.
• Катуудан — тиш, жумшактан — ич.
• Катуудан тиш оору жаман, жумшактан ич оору жаман.
• Катын — жапаа, ит — упаа.
• Катын — карга, бала — сагызган.
• Катын албай кайын ал, жакшы көргөн досундун атын албай, тайын ал.
• Катын алганча отун ал.
• Катын алсаң дардай, уул тууйт нардай.
• Катын бийликке жетсе азынат.
• Катын бузулганда каада урайт.
• Катын жакшы — эр жакшы, обозгер жакшы — кан жакшы.
• Катын жакшы — эр жакшы.
• Катын жаманы эр коруйт, эр жаманы жер коруйт.
• Катын ичине кара башыл киши жатат, эрдин ичине ээр — токуму менен ат батат.
• Катын ишин билет, эркек кушун билет.
• Катын калп айтпайт, каңырыш угат.
• Катын каяша кылбайт, каяша кылса да болушууга жараша кылбайт.
• Катын кесир күткөндө эрине зыяны тиет.
• Катын кыңшылап сүйлөп кыз болбойт.
• Катын кыркка чыкса карыды да.
• Катын менен айтышкан кызда не сын.
• Катын намыс үчүн кара киет.
• Катын өлсө — камчы сап, кайра төшөк жаңырат.
• Катын өлсө камчы сап сынган менен тең.
• Катын өлсө камчы сап.
• Катын төркүнү төрдөн узайт, эр төркүнү ирегеден узайт.
• Катын үчүн, жаман болсо да, бир эркектин кучагында жатыш жыргал.
• Катын эрден табат, эр пирден табат.
• Катын эрден чыкса да элден чыкпайт.
• Катын эрден чыкса чыгат, элден чыкпайт.
• Катын эрди карайт, эр жерди карайт.
• Катын эрке болсо, эрине теке болот.
• Катын ээн баштаганда доор — кыямат келет.
• Катынга бийлик тийсе, теңирин тааныбайт.
• Катынга зарга кара катын айдай көрүнөт.
• Катынга кеңеш салса, төркүнүнө кетели дейт.
• Катындан башка душман жок, койнуңда жатып билинбейт.
• Катындуу жерде челек бар.
• Катынды күтүп албаган — күң кылат.
• Катынды мээнет чырмаса — каяша айтат эрине, жардыны мээнет чырмаса — аштыгы чыкпайт жерине.
• Катындын (келиндин) тарбиясы башынан.
• Катындын кесири — эрге, эрдики — элге.
• Катындын чачы узун, акылы кыска.
• Катыны жакшы болсо, эли бактылуу болот.
• Катыны жакшы жигиттин кайда жүрсө көөнү ток.
• Катыны жакшы кор болбойт.
• Катыны жамандын казаны сынык, эркеги жамандын бычагы ийри.
• Катыны жок караңгы үйгө теминет, акылы жок арам сөзгө семирет.
• Катыны жок үй — жетим, калыстыгы жок бий — жетим.
• Катыны жок чайдан кач, кайыры жок байдан кач.
• Катыны жоктун алтыны жок.
• Катыны менен урушкан, кайнына салам бербейт.
• Катыным сокур — жаным тынч.
• Катының долу болсо, замандын тынчтыгынан не пайда.
• Катының жаман болсо мейманың кетер, уулуң жаман болсо ыйманың кетер.
• Катының урушчаак болсо, элиң тынч болбосо койсун.
• Катыныңды казы бузса, арызыңды кимге айтасың.
• Катып отуруп казы жегиче, кайкайып отуруп сарымсак же.
• Качааган айгыр үйрүн түгөтөт, көчөөгөн төрө элин түгөтөт.
• Качааган айгыр үйрүн түгөтөт.
• Качагандын кесири, жуушаганга тиет.
• Качан болсо да аял боорукер келет.
• Качан көрсөм тойдон көрөм.
• Качкан бакыт кайрылып келбейт.
• Качкан да кудай дейт, кууган да кудай дейт.
• Качкан жоого катын бий.
• Качкан кой — бөрүгө той.
• Качканга кара жер куурулат.
• Качканды айтпай кууганды айт, карадан төрө тууганды айт.
• Качкын болуп жүргөнчө, кайрылып келген эр жакшы.
• Качмак — куумак эрде бар, көчмөк — конмок элде бар.
• Качып кетсең, чачып (шашып) кет.
• Качып кетсең, чачып кет.
• Качыргандан кач(па), качканды кууба.
• Каш коём деп, көзүн чукуп алыптыр.
• Каш коёмун деп, көзүн оюп алды.
• Кашаа жыгач — чеп эмес.
• Кашаң атка камчы жоо, тешик үйгө тамчы жоо.
• Кашаң аттан көрө, моюнча тана жакшы.
• Кашкулак семиз — карта жок, катын чечен, акыл жок.
• Кашкулак семиз — карта жок, катыны жакшы жигиттин кайда болсо көөнү ток.
• Кашкулак семиз, карта жок.
• Кашкулакты жонго чапкан сайын күчөйт.
• Кашыгы бар чөмүчү барга жалдырайт.
• Кашыгы да, чөмүчү да май.
• Кашык менен көлдү соолто албайсың, кастык менен элди курута албайсың.
• Кашыктап жыйса кап толот.
• Кашыктап чогултканды чөмүчтөп чачпа.
• Кашын оңдоймун деп, көзүн чукуган.
• Кашыңда ким отурса, душманың ошол.
• Каяшадан кабак чытыган жаман.
• Каяшачыл карыш узабайт.
• Кебек жеген ат байгеде чыкпайт.
• Кебетең жаман болсо күзгүдөн көрбө.
• Кеби токмоктун, өзү акмак.
• Кегиңди ичиңе кат, камчыңды койнуңа кат.
• Кедей байга жетем дейт, бай кудайга жетем дейт.
• Кедей болсоң, көчүп көр.
• Кедей жаңы тон кийсе «кайдан алдың» — дейт.
• Кедей кызы байга келин болуп барганда: «Куңкулчуңкул мүлжүгөнгө моюн жакшы, карт-карт чайнаганга карын жакшы» дептир.
• Кедей менен бай от болбос, бөрү менен кой дос болбос.
• Кедейге коён табылса, коёрго жер табылбайт.
• Кедейдин (жардынын) жалгыз атын бөрүжейт.
• Кедейдин байы буудай нандан шерине жейт.
• Кедейдин бир тойгону — орто байыганы.
• Кедейдин жалгыз аты бээ болот, сүйлөгөн сөзү кээ болот.
• Кедейдин жалгыз атын ууру алат (бөрү жейт), кедейдин кекиргени кээ болот.
• Кедейдин кадыры жок — бай жанында.
• Кедейдин келди заманы, байлардын кетти амалы.
• Кедейдин эти болсо оту жок, оту болсо эти жок.
• Кедейдин эчкиси уйга тете.
• Кедейлердин эс алганы — музоо кайтарганы.
• Кедейлик — кемтик эмес.
• Кедейликтен киши өлбөйт, жан кыйналат дебесе.
• Кежир жек көрүнөт, элпек эп көрүнөт.
• Кезеги келсе — кетмен чап, оролу келсе — орок ор.
• Кезеги келсе кетмен чап, орою келсе орок ор.
• Кезегинде кечирген — кеңдик.
• Кейисе жаның чыдагын, кечинен бер деп өлүмдү.
• Кейүү бар — кер тартуу жок.
• Кекечтин тилин энеси билет.
• Кекилик өз атын өзү чакырат.
• Кекиртектен өткөндүн баары тамак.
• Кекчил болбой (же болбо), эпчил бол.
• Кекчил болбой эпчил бол.
• Кекчилдин сөзү кээ болот.
• Кекээрден кудай безиптир.
• Кел — келине келгенде келинден мурун кыз тууйт.
• Кел дебеген үйдөн, төбөсү түшкөн көр жакшы.
• Кел демек бар, «кет» демек жок, кел демин жеген соң эт жемек жок.
• Келбети келгенден кеңеш сура.
• Келген — дөөлөт, кеткен — мээнет (же келген — байлык, кеткен — кедейлик).
• Келген жериңден кеткен жериң аруу болсун.
• Келген журттан көчө элек, келин аты өчө элек.
• Келгенче конок уялат, келгенден кийин үй ээси уялат.
• Келгенче мейман уялат, келгенден кийин үй ээси уялат.
• Келе деген доом жок болсо, ыңк эткен (онтогон) ооруң жок болсо, башкы бакыт ошол да.
• Келер (же келген) сөздү келин айтат.
• Келер сөздү келин айтат.
• Келжиректи аңдыбай, кеменгерди аңды.
• Келин жакшы — үйдүн керегеси алтын.
• Келин жакшысы — керемет, келин жаманы — кетпес кесик.
• Келин жаман эмес, келген жери жаман.
• Келин жаманы — кетпес кесик, келин жакшысы — керемет.
• Келин келет, кыз чыгат.
• Келинди келгенде көр, же тезек терип жүргөндө көр.
• Келинди келгенде көр, кемпирди — өлгөндө көр.
• Келиндин — аягынан, койчунун — таягынан.
• Келиндин баласын кеңешип сүй.
• Келиндин бетин ким ачса ошол ысык.
• Келиндин бетин ким мурун ачса, ошол ысык көрүнөт.
• Келиндин жаман болгону — кереги тийбес ташка тең, уулдун жаман болгону — апийим ичкен сартка тең.
• Келиндүү болсоң кекээр сүйлөбө.
• Келип-кетиш туугандыктын белгиси, уруш-кериш — душмандыктын белгиси.
• Келиш — кетиш туугандыктын белгиси.
• Келиш — коноктун иши, кетириш — кожоюндун иши.
• Келме кезек — терме тезек.
• Келме кезек, терме тезек, бүгүн көргөн эртең жок.
• Келмек — көңүл, кетмек — уруксат.
• Келмек ирада, кетмек ижаза.
• Келээр (келген) сездү келин да айтат.
• Кембагал байдан кем эмес, бир айыбы малы жок.
• Кембагал болоюн десең, накта алып, насыяга сат.
• Кембагал болсоң көчүп көр.
• Кембагалды төө үстүнөн ит кабат.
• Кемеге түшкөндөрдүн (же мингендердин) жаны бирге (же тилеги бир).
• Кемеге түшкөндүн жаны бирге.
• Кемер өзүн жар өйлөйт, акмак өзүн эр ойлойт.
• Кемибейм деген кандын бир татым тузу кемиптир.
• Кемигинде да бар, керкисинде да бар.
• Кемин кийгенден түңүлбө, кементай кийгенден түңүл.
• Кемпир менен чал жатат, кейиш менен таң атат.
• Кемпирге — чал, келинге — күйөө, кызга — бозой.
• Кемчилиги көптүн кемсинтээри көп.
• Кемчилигин моюнга албаган, келечегин оюна албайт.
• Кемчилик — менден, кечирмек — сенден.
• Кемчиликсиз киши болбойт.
• Кемчиликти айтпасак, кесепети уланат.
• Кен асылы — жерде, сөз асылы — элде.
• Кен байлыгы — кең байлык.
• Кенди чыккан жеринен каз.
• Кенебей жатып, кесилбе.
• Кенешээрге киши табылбаса, өз бөркүңө кеңеш.
• Кенже гозонун кебези жок, көп сөздүн мазеси жок.
• Кең болсоң, кем болбойсуң.
• Кең бычкан кийим жыртылат.
• Кең бычкан кийим жыртылбайт.
• Кең жер улуу — кичүүгө тең жер.
• Кең кеңешип жыртылат, тар тартышып жыртылат.
• Кең пейилдин кени болоор, тар пейилдин ташы болоор.
• Кең пейилдүү кемибейт, тар пейилдүүжарыбайт.
• Кеңге — кең дүйнө, тарга — тар дүйнө.
• Кеңешип кескен бармак оорубайт.
• Кеңешип кескен кол оорубайт.
• Кеңешчиң болбосо, кабыргаң менен кеңеш.
• Кеңешчү болсок ыраак бар.
• Кеп (оюн) музоо эмизет, музоо таяк жегизет.
• Кеп баштаса, кеп чыгат.
• Кеп билген адам — көп билген адам.
• Кеп жакшысын кулак билет, кыз жакшысын ынак билет.
• Кеп кедең болду, кедең неден болду.
• Кеп көтөрбөй жакшы бөлбойт, тер көтөрбөй күлүк болбойт.
• Кеп кутулбайт чеченден, мээнет кетпейт бечелден.
• Кеп кыйшыгын (же кыйыгын) жүйөчү билет, ичер ашты ээси билет.
• Кеп кыйшыгын жүйөчү билет, ичээр ашты ээси билет.
• Кеп музоо эмизет, музоо таяк жегизет.
• Кеп салбагын маңызга, кейбир кылат башыңды.
• Кеп чынынан бузулбайт.
• Кеперез ичсең кепиниңди даярдап кой.
• Кепил болгуча, кемин кий.
• Кепилдин кепини күйөт, кээ бирөө ошону сүйөт.
• Кепилдин кепини күйөт.
• Кепин кийгенден — түңүл, кеменек кийгенден — түңүлбө.
• Кепин кийгенден түңүл, кементай кийгенден түңүлбө.
• Кепке кемтик болгуча, кеп билгенди ала жүр.
• Кептен улам кеп чыгат, кементайдан жүн чыгат.
• Кепти коюп, кеңешке кел.
• Кепти көп тыңшаган чечен болот, сөз укпаган бечел болот.
• Кепти кызыганда, темирди ысыганда.
• Кепти сууга сал, мени тууган кылып ал.
• Кепти чорт айткандан алыстаба.
• Кербен жүрө берет, ит үрө берет.
• Керегеде кулак бар, кеңешер болсоң алыс бар.
• Керегем сага айтам, келиним сен ук, уугум сага айтам, уулум сен ук.
• Керегеси кердеп турат, ыңырчагы ырдап турат.
• Кереги тийсе тереги жыгылат.
• Керек болсо, терек жыгылат.
• Керексиз буюмдун ээси болбойт.
• Керектүү сөздү кечке айтса да көптүк кылбайт.
• Керектүү таштын оордугу жок.
• Керектүү таштын орду жок.
• Кереч ичсе келиним калбайт беле, жалбыз ичсе жалгызым калбайт беле.
• Кери кеткендин сакалы кекиртекке бүтөт.
• Кериден ташты көтөргөн, кетет кайран балбан кез.
• Кериш — келген бакты кетирээр.
• Керишпес келин, урушпас уул болбойт.
• Керкини бузсаң кетмен болбойт, чымчык семирип батманга толбойт.
• Керкисинде да бар, кемигинде да бар.
• Кермекашты алам деп, чалма этектен айрылдым.
• Керооз сөздө кырсык көп.
• Кесел адам кейикчил.
• Кеселди жашырса, өлүм ашкерелейт.
• Кесип алса кан чыкпайт.
• Кесирдүү баш келген бактыны кетирет.
• Кесирдүүдөн келте оорудай сөз чыгат.
• Кесирдүүдөн сай бою кач, жалакордон жаа бою кач.
• Кесирлүү ооздон кесепеттүү сөз чыгат.
• Кескен бычак сөөккө токтойт, кесирлүү сөз жүрөккө токтойт.
• Кетенчиктеп отуруп да, чокуга чыгууга болот.
• Кетер кызды кеңкип кал.
• Кетер кыздын керээзи, кетилген болот жетилет, күйүттүү кабак ачылат.
• Кеткенге кейиген менен айла жок, өлгөнгө өксүгөн менен пайда жок.
• Кеткени болот келгендин.
• Кетмен менен иштебей, нанды кайдан табасың.
• Кетмен чапкан нанын жейт, ууру кылган жанын жейт.
• Кетмен чапмак — алмак, салмак, кош айдамак — бармак, келмек.
• Кетмен чаппай нан кайда, айраны келди, мал кайда.
• Кетмен чаппай нан кайда, чеке терсиз мал кайда.
• Кетсе дөөлөт башыңдан — келмеги кыйын ал кайтып, келе десе бересең — кемитет жанды саргартып.
• Кетсе дөөлөт колуңдан, келмеги кыйын ал кайтып.
• Кеч жүрө — жүрө түзүлөт.
• Кеч калар ишке кар жаайт.
• Кеченин тилин энеси билет.
• Кечиккен соң, шашканыңдан не пайда.
• Кечинде жатып ойлон, эртең менен туруп сүйлө.
• Кечинде күн кызарса, келиниң эркек төрөгөндөй сүйүн, эртең менен күн кызарса, элиңе жоо тийгендей күйүн.
• Кечки суутмадан жалмаган, эртең мененки ысытмадан куру калбайт.
• Кечмеликти кечпейли досум, кечкен соң (кечишели, кетишпейли) кечели, кечпейли дешпейли досум.
• Кечтим байдын кызынан.
• Кечүү билбей кечпе, адамдын сырын билмейинче ишенбе.
• Кечүү кечсең жалгыз кеч — жолуң тайгак болбосун, ууру кылсаң жалгыз кыл — жолдошуң айгак болбосун.
• Кечүү таппай өтүгүңдү чечпе.
• Кечүүсү болбой суу болбойт, ашуусу болбой тоо болбойт.
• Кечээ көргөн бүгүн жок, ушундай экен дүйнө шок.
• Кечээгиңин кээсин чыгар.
• Кечээки күндүн алысы жок, эртеңки күндүн жакыны жок.
• Кийгени топу, өзү мышык сопу.
• Кийиз кимдики болсо, билек ошонуку.
• Кийиз сатсаң айлыңа сат, бир чекесин салынып жат.
• Кийиз чоюлат, кичине чоңоет.
• Кийик атып эт бербесе — тоодогусу жакшы, бээ саап кымыз бербесе — жоодогусу жакшы.
• Кийиктин жүргөн тоосу бийик болсо, көзү кызыл болот.
• Кийим менен мактанбай, билим менен мактан.
• Кийимдин жакшысы кир көтөрүмдүү, кишинин жакшысы сөз көтөрүмдүү.
• Ким ишенсе ушакка, өзү да түшөт тузакка.
• Ким көп окуса, ал көптү билет.
• Ким кудайга ишенсе, колу-буту кишенде.
• Кимди ким көрдү Быржыбайды там басты.
• Кимди ким көрдү, Байкараны (же Аламанды) таш басты.
• Кимди кор тутсаң ошого зар болосуң.
• Кимдин башы сулуу десе, таш бака башын көтөрөт имиш.
• Кимдин жерин жердесең ошонун ырын ырдайсың.
• Кимдин сараң экенин кайырчы билет.
• Кирбей туруп, чыгаарыңды ойло.
• Киргил суу башынан тунат.
• Кирерге — жер катуу, кыярга — жан таттуу.
• Китеп — билим ачкычы.
• Китепсиз дүйнө — жапайылардын дүйнөсү.
• Кичи пейилдик — айкөлдүктүн белгиси.
• Кичи пейилдүүлүктөн кичирбейсиң.
• Кичик чоңоет, кийиз созулат.
• Кичине жалаадан чоң балаа чыгат.
• Кичине жалкоолук чоң жалкоолукка жеткирет.
• Кичине жоолук токуса — уздун чери жазылат, күйөөлөрү келгенде — кыздын чери жазылат, балдыздары келгенде — күйөөнүн чери жазылат, аны көрүп турганда — бирөөнүн чери жазылат.
• Кичине төөнүн жүгү билинбейт.
• Кичинеге чоңсунба, асмандагы айга кол сунба.
• Кичинеге чоңсунба, салба күчүң.
• Кичинекей таш да килейген башты жарат.
• Кичүү болгуча иттин күчүгү бол.
• Кичүүнү сыйлабаган, улууну урматтабайт.
• Кичүүсүндө салам жок, улуусунда алик жок.
• Кишенеген айгырдын үйрүн көр, чиренген жигиттин үйүн көр.
• Киши акылы — кишен менен тушоо, өз акылың — өзүң менен тамыр.
• Киши аласы ичинде, аны сыртынан билиш кыйын.
• Киши аты — терчил, киши кийими — кирчил.
• Киши аты терчил, киши кийими кирчил.
• Киши дүйнөгө түркүк болбойт.
• Киши кишинин баркын көбүнчө айрыларда билет.
• Киши өзү тойсо да, көзү тойбойт.
• Киши өлөт, жакшылыгы калат.
• Киши сүйлөшкөнчө, жылкы кишенешкенче.
• Киши сыры анын иштеген ишинен билинет.
• Киши уулу эсиргенде, анын арты кырсык алып келет.
• Киши эмес киши сөз эмес сөздү сүйлөйт.
• Кишиге киши тең эмес, чийкиге бышык тең эмес.
• Кишиге көр казсаң, кең каз.
• Кишиге ор казсаң тайыз каз, өзүң ыргып чыгарга.
• Кишиге ор казсаң, өзүң түшөрсүң.
• Кишини ичинен бил, ичинен биле албасаң ишинен бил.
• Кишини киши аксатат.
• Кишини өлтүрсөң, таанып өлтүр.
• Кишинин аты терчил.
• Кишинин баарын өз нүкумуң менен ченебегин.
• Кишинин жумшагын киши жейт, жыгачтын жумшагын курт жейт.
• Кишинин кишиси бар, бышуунун чийкиси бар.
• Кишинин кулагын кессең, бирөөгө кийиз кескенче көрүнбөйт.
• Кишинин өз майы өзүнө эм.
• Кишинин өзүнө караба, сөзүнө кара.
• Кишинин шайтаны киши.
• Коён — коңулчул, теке — тоочул.
• Коён көлөкөсүнөн коркот.
• Коён өз көлөкөсүнөн коркот.
• Коён териси бир күнүчарыкка чыдаптыр.
• Коёндон корккон аюуга жолугат.
• Коёнду жатагына чейин билет.
• Коёнду камыш өлтүрөт, азаматты намыс өлтүрөт.
• Коёнду камыш өлтүрөт, эрди намыс өлтүрөт.
• Коёнду камыш, эрди намыс өлтүрөт.
• Коёнду көп коркутса — арстан болот.
• Коёнду кубалай берсе баатыр боло баштайт.
• Коёндун кош кабыргасын барда аяйынбы, жокто аяйынбы.
• Коёндун териси бир жыл чарыкка чыдаптыр.
• Коёндун териси деле бир күн чарыкка чыдаптыр.
• Кожонун бергенин коюнга сал.
• Кожонун ичинде кожосу бар, кээ кожонун үйүндө молдосу бар.
• Кожонун курсагы ток, кулу менен иши жок.
• Кожонун өзү тойсо да көзү тойбойт.
• Кожосу колго түшсө, кошоматчы кайда барат.
• Кожоюн — коноктун малайы.
• Кожоюн корк этет, малайдын жүрөгү болк этет.
• Козголбой жатып өлгөнчө, козголуп жатып өл.
• Козусунда сүткө тойбогон, токтусунда түрткүсүн койбойт.
• Козусунда тойбогон, токтусунда да уңчулугун койбос.
• Кой аксагы менен жүз.
• Кой аксагы менен миң.
• Кой баккан конок күтөт.
• Кой дедим калдым балаага.
• Кой десе, коруш алган.
• Кой жеген бөрү коңулда, койчусу калды куугунга.
• Кой каргышы бөрүгө жетпейт.
• Кой көтөрөт өлүмдү, журт көтөрөт көңүлдү.
• Кой оозунан чөп албаган момун.
• Кой өрүшү короодон.
• Кой семизи — койчудан.
• Кой уурдаган, төө уурдайт.
• Кой үстүнө торгой жумурткалаган заман.
• Койго — бычак, кызга — кучак.
• Койдон койдун неси артык (кем)? кол башындай эти артык (кем) эрден эрдин неси артык (кем)? эптеп айткан сөзү артык (кем).
• Койду ала кыркса, жүндүн берекеси болбойт.
• Койду кортук бузат.
• Койду курбан бүлдүрөт, элди султан бүлдүрөт.
• Койду серке баштайт, оюнду эрке баштайт.
• Койлуу катын куйрук жейт, эрдүү катын таяк жейт.
• Койнуңан төгүлсө, кончуңа.
• Койчу көп болсо, кой арам өлөт.
• Койчунун — таягынан, келиндин — аягынан.
• Койчунун кызы кой келгенде иш кылат.
• Кокуй коңшудан качып кутул.
• Кокуй менен кой багат.
• Кокуйдун кошкон кошогу, наалаттын салган төшөгү.
• Кокуйдун үстүнө алат эми башталды.
• Колго түшкөн баатырдын башын чабыш — канкордук.
• Колго түшкөн коёнду, коё берген болобу.
• Колдо жоктун айынан, колтойгон уулум бой жүрөт.
• Колдо жоктун кордугу чоң.
• Колдон келбеске асылып, жетпести кууган менен да болбойт.
• Колдон мал, аяктан аш кетсе — өлүм.
• Колдон намыс кеткенче, канжыгага баш байла.
• Колдон намысты кетиргенче, башты кетирген артык.
• Колдоо бар алтындын баркы жок.
• Колдошконду кудайым колдойт.
• Колдун беш манжасы (бармагы) тең эмес.
• Колдун кири жууса кетет, көңүлдүн кири жуусаң да кетпейт.
• Коломтону кошо келсе жер болот, алачыкты кошо келсе айыл болот, айылды кошо келсе калдайган калың эл болот.
• Колу ачыктын жолу ачык.
• Колу байлангандын тили байланбайт.
• Колу жетпеген кудайчыл.
• Колу жок — кор, буту жок — зар.
• Колу жокко найзанын кереги эмне.
• Колу кыймылдабагандын, оозу да кыймылдабайт.
• Колу кыймылдагандын оозу кыймылдайт.
• Колу кысканын, тону кыска.
• Колу менен берип, аягы менен суу болот.
• Колу менен жасаган, мойну менен тартат.
• Колу менен иштебеген оозу менен орок орот.
• Колу менен иштеген мойну менен көтөрөт.
• Колу ойногондун оозу ойнойт.
• Колу устанын сөзү нуска.
• Колунан иш, тилинен сөз качып кутулбайт.
• Колунан кара таш келбейт, элдин баарын мен билем дейт.
• Колунда жок — комсок, койнунда жок эрсээк.
• Колунда иши бардын кайырмагы сууда.
• Колунда талканы бар бала — сүйгүнчүктүү.
• Колунда токочу (же талканы) бар бала сүйгүнчүктүү.
• Колуң жетпесе, колтугуңду созбо.
• Колуң көтөрбөс чокморду белиңе байланба.
• Колуң менен иштебей, оозуң менен орок орбо.
• Колуң менен кылсаң мойнуң менен тартарсың.
• Колуң менен кылсаң, мойнуң менен көтөрөрсүң.
• Колуңда болсо жакын көп.
• Колуңда жүрүп билинбейт — камчыдан артык курал жок, койнуңда жүрүп билинбейт — катындан артык тууган (же душман) жок.
• Колуңдан келбес жумушту, оюң менен бүтүрбө, алыстан келээр коноктун, кабарын укпай күтүнбө.
• Колуңдан келип турганда бөйпөңдөп, бак тайган күнү баса берген киши дос болбойт.
• Комуз сынды — ыр жок, көңүл сынды — сыр жок.
• Комузчу комузчуну көрсө, колу калтырайт.
• Конгон жерге коргон сал, түнөгөн жерге түркүк как.
• Коно жатпай кепке тойбойт, кой союлбай этке тойбойт.
• Коногу күчтүү болсо, кожосун бийлейт.
• Коногу пейил күтсө, үй ээси капа болот.
• Коногум сен «эт» дебегин, мен «кет» дебейин.
• Коногум үйүңдү ойлой отур, кулу — бийиңди ким билет.
• Конок — болжолсуз, өлүм — сураксыз.
• Конок (мейман) кирсе эшиктен, ырыскы кирет тешиктен.
• Конок «тойбодум» дебейт, «сойбоду» дейт.
• Конок аз олтуруп, көп сынайт.
• Конок айтып келбейт, өлүм кам жедирбейт.
• Конок айтып келбейт, өлүм сурап келбейт.
• Конок бар жерде береке бар.
• Конок бир күн консо — кут, эки күн консо — жут.
• Конок бышты десе, ала бакандын башындагы эт да бышат.
• Конок бышты десе, алабакандагы эт бышат.
• Конок деген койдон жоош, козу сойсо жей берет.
• Конок каадасы кылгыла.
• Конок койдон жоош, май берсе жей берет.
• Конок койдон жоош, май берсе жейт, суу берсе ичет.
• Конок койдон жоош.
• Конок конбой кетпейт, чакырып кондурганга жетпейт.
• Конок конгон жеринде оор, таш түшкөн жеринде оор.
• Конок конокту сүйбөйт, үй ээси баарын да сүйбөйт.
• Конок конокту сүйбөйт, үй ээси баарын сүйбөйт.
• Конок тандап конот, ууру жашынып уурдайт.
• Конок үч болсун, үчтөн ашса жүз болсун.
• Конокко аш кой, эки колун бош кой.
• Конокко жатып жаздык, ийилип төшөк боло көр.
• Конокко колуңда барыңды бер.
• Коноктон коруганың кокуйга жем.
• Конокту аткар, балаадан куткар.
• Конокту аткар, башыңды куткар.
• Коноктун алдына (конокко) аш кой, эки колун бош кой.
• Коноктун атасын эт өлтүрүптүр, чечектин атасын бит өлтүрүптүр.
• Коноктун да өз ырыскысы бар.
• Конооруңдан мурда конушуңду камда.
• Конуш акысын төө кайтарат.
• Конуш алгыча, коңшу ал.
• Конуш алгыча, өрүш ал.
• Конуш издебе, кошуна изде.
• Конуш тандаардан мурда коңшу танда.
• Коңшу жакшы болсо, сокур кыз эр табат.
• Коңшулуктун белгиси — алыш-бериш, досчулуктун белгиси — барыш-келиш.
• Коңшунун азары болсо да, безери болбойт.
• Коңшунун ити коншуну тиштебейт.
• Коңшунун өрдөгү да каздай, катыны да кыздай.
• Коңшуң коркок болсо, өзүңдү үркүтүп өлтүрөт.
• Коңшуң көр болсо көзүңдү кыс.
• Коңшуң көр болсо, көзүңдү кысып жүр.
• Коңшусу жаман үйүн сатат.
• Кообуң кайдан болсо, катарың ошондон.
• Коогадан теңир сактаар.
• Коогалуу күн кезек күттүрбөйт.
• Коон коондон көрүп ыраң алат.
• Коон үзгөндө жолдош элек, бозо сүзгөндө унуткансыңбы.
• Коончуга бочоктун зарылдыгы жок.
• Коргондуу жердин ору бар, улуктун катта зору бар, экинин бири болбогон кембагал элдин шору бар.
• Коргону бөлөк көктөлбөйт, көңүл бөлөк эптелбейт.
• Кордук — оору, муңдук — өлүм, зарлык — жокчулук.
• Кордук өмүрдөн, эрдик өлүм артык.
• Корккон көлөкөсүнөн да коркот.
• Коркконго бир ок да көп, баатырга жүз ок да аз.
• Коркконго дабыштын баары жоо.
• Коркконго кош көрүнөт, кошогу менен беш көрүнөт.
• Коркконго кош көрүнөт.
• Корккондон баатыр болот.
• Корккондон жүрөк айрылбайт, кубангандан маңдай жарылбайт.
• Корккондун көзү чоң, акмактын сөзү чоң.
• Коркок жанын сактайт, чоркок малын бакпайт.
• Коркок иттин капканынан үргөнү катуу.
• Коркок кандын башында туулга турбас.
• Коркок көзгө кыпын үйүр.
• Коркок мактанса — колдон өлөт.
• Коркок миң өлөт, баатыр бир өлөт.
• Коркок чындап корксо, өз кулагынан өзү коркот имиш.
• Коркокко кош көрүнөт.
• Коркокко кырга чыккан жалгыз тал жоо көрүнөт.
• Коркокту өлүм өзү издеп табат.
• Коркокту үч жолу коркутсаң, баатыр болот.
• Коркоктун — аты Жообасар.
• Коркоктун асылы болгончо, баатырдын жесири бол.
• Коркоктун баары корунчаак.
• Коркоктун барынан жогу.
• Коркоктун иши так болот.
• Коркпогондон корк, уялбагандан уял.
• Корксо да кой өлөт, коркпосо да кой өлөт.
• Коркунучтан келе элегинде корк.
• Корооңо сак бол, коңшуңду ууру тутпа.
• Коросон бычак кол кесет.
• Кортук кочкор төл бузат, куйту киши эл бузат.
• Корукчу коон түгөтөт.
• Котур — колдон, жоор — жондон.
• Котур ташы койнунда.
• Котур төө чычырканакка сөйкөнсө, кычуусу канат.
• Котурдун үстүнө чыйкан, кокуйдун үстүнө наалат.
• Кочкор болор козунун маңдай жагы дөң болот.
• Кошконго үйүр эмес, сүйгөнгө үйүр.
• Кош-кош десе, куяң кой кошокко кошулат.
• Кошомат кой сойдурат же кошоматка кой соёт.
• Кошоматка кой соёт.
• Кошоматчыга кой сойдурба.
• Кошуна — кошунанын күзгүсү.
• Кошуна болсоң — жөлөк бол, болбосоң — бөлөк бол.
• Кошунаң сокур болсо, бир көзүңдү кысып өт.
• Кошунаң сокур болсо, бир көзүңдүжуумп өт.
• Кою барга сарт келди, кою жокко дарт келди.
• Кою бирге — короолош, буудайы бирге — ороолош.
• Кою бирге короолош, эгиндери ороолош.
• Кою көптүн ою көп.
• Коюн алдырган короосуна сак болот (же короосун бекитти).
• Коюндан төгүлсө, кончко.
• Көбүнө шүгүр, азына канаат кыл.
• Көбүрөөк билгиң келсе, аз укта.
• Көгөөндөн бий койсоң, көзүңдү оюп жейт.
• Көгөөндөн бий койсоң, көтөнүңдү оюп жейт.
• Көз — коркок, кол — баатыр.
• Көз — чырдын уясы, көңүл — сырдын уясы.
• Көз байлыкты эңсейт, көңүл чындыкты эңсейт.
• Көз жалтанган зор ишти кол бүтүрөт.
• Көз жетпеген жерге сөз жетет.
• Көз карыса да, көөдөн карыбайт.
• Көз коркок, кол — баатыр.
• Көз көрбөсө, жүрөк сүйбөйт.
• Көз көргөндү, көңүл тилейт.
• Көз көрсө, көңүл айныйт.
• Көз көрсө, көңүл каалайт.
• Көз көрүп кызыкканды кол баса албайт.
• Көз менен көргөн — чын, кулак менен уккан — күмөн.
• Көз менен көргөн чын.
• Көз сокурун дарыласа болот, көңүл сокурун дарылап болбойт.
• Көз учу менен көздөбө, зыян болот көзүңө, тил учунан сүйлөбө, зыяны келет өзүңө.
• Көзгө айтылган ак сөздү — көмө чаппа, көшөкөр түлкү көп сөздү — көмүскө бакпа.
• Көздөн аткан ок таамай, орундуу айткан кеп таамай.
• Көздөн кетет, жүрөктөн кетпейт.
• Көздөн кетсе да, көңүлдөн кетпейт.
• Көздөн көңүл көрөгөч.
• Көздүн көргөнүнөн кулактын укканы көп.
• Көздүн курчу болот, сөздүн мурчу болот.
• Көздүн сокуру көрөт, көкүрөктүн сокуру көрбөйт.
• Көзсүз күнүң өтөөр, элсиз күнүң өтпөс.
• Көзү ачык көптү көрөт.
• Көзү бозоргон там сүзөт.
• Көзү жамандын сөзү жаман.
• Көзү жок көгөөн, башы жок балапан.
• Көзү жоктун өзү жок.
• Көзү сокурга жолуксаң — жолук, көкүрөгү сокурга жолукпа.
• Көзү сокурдан көңүлү сокур жаман.
• Көзүжокко көргөзсө да, билбейт.
• Көзүжоктун теңири бар.
• Көзүм барда «дурус» деген сөз укпай, көзүм жокто «сонунуңду» не кылам.
• Көзүм көрбөсө, көтүмдү бөрүжесин.
• Көзүң ооруса колуңду тый, ичиң ооруса оозуңду тый.
• Көзүң ооруса колуңду тый, ичиң ооруса тамагынды тый.
• Көзүң чалыр болсо да, сөзүң, кыңыр болбосун.
• Көзүңдөн оюң алыс көрөт.
• Көзүңдү бирөө сүйлөп берсе, оозуңду кычыштырба.
• Көзүңө чөп салган, душмандыктын белгиси.
• Көйнөгү башканын көөнү башка, чапаны башканын санаасы башка.
• Көйнөгү кирдин көөнү кир.
• Көйнөгү көөлүүнүн тамагы майлуу.
• Көйнөгү экөө болсо, көңүлү төртөө.
• Көйнөк берсең бу жайда, көлөкө болот ти жайда.
• Көйнөк тердебесе, талаа гүлдөбөйт.
• Көйнөктүн кири жууса кетет, көңүлдүн кири айтса кетет.
• Көйрөң ат минсе чабат.
• Көк байтал минген — сергек, көгүчкөн аткан — мерген.
• Көк байтал минген сергексийт, көгүчкөн аткан мергенсийт.
• Көк жал сөзү митедей.
• Көк итти көп ит талаптыр.
• Көкөлөй учат көк кытан, дүнүйө жалган бир тутам.
• Көкөтөйдүн ашы — көп жаңжалдын башы.
• Көкөтөйдүн ашы бул, көп жаңжалдын башы бул.
• Көктө жарык жылдыз көп, кара сууда кундуз көп.
• Көктөгөн жетилет да, жетилген кетилет.
• Көктөн тилегеним жерден табылды.
• Көкүрөгү сокур менен алгыча, көзү сокур менен алсын.
• Көкүрөгүн жоготкондон көзүн жоготкон артык.
• Көкүрөк ачык болсо — көңүл ачык болот, көңүлүң каш болсо — ичкениң таш болот.
• Көкүрөк чечен болсо, көзү көрүп не кылат.
• Көл таянычы — жер, көсөм таянычы — эл.
• Көл таянычы жер, көсөм таянычы эл.
• Көл толгондо чайпалат.
• Көл чайкалса көбүгү бетине чыгат, эл чайкалса — тентеги четине чыгат.
• Көлгө кушуң түшпөсүн, жаманга ишиң түшпөсүн.
• Көлдө жүргөн коңур каз, чөлдүн баркын билеби.
• Көлдү бороон толкутат, элди эселек толкутат.
• Көлдү бороон толкутат, элди эси жок толкутат.
• Көлдү көрбөгөн көлчүккө таңыркайт.
• Көлөкөгө карап, тон бычпайт.
• Көлөкөгө тон бычкан.
• Көлөкөдө жаткан ит, күндү көрүп үрөт.
• Көлөкөдөгү көк күчүк арабаны мен сүйрөп баратам дейт.
• Көлөкөңдү кууба, жел менен жарышпа.
• Көлтөйгөн лөк — көгөргөн (түпсүз) көлдөй көк болот.
• Көлүгүнө жараша — жүгү.
• Көлүнөн безген каз оңбос, элинен безген эр оңбос.
• Көлчүк өзүн көл ойлойт.
• Көмүр өчүрүп көө болгон, бир токойго ээ болот (болгон).
• Көмүрчүгө темирчи үйүр.
• Көмүскө достон көрүнөө душман артык, көнбөгөн бейишиңен, көнгөн тозогум артык.
• Көнбөгөн жер — көрүстөн, көнгөн жер кемби бейиштен.
• Көңүл — сөздүн сандыгы.
• Көңүл каалабаса, себеп көп.
• Көңүл картайбайт, көз картаят.
• Көңүл ооруткан — наадандык, көңүл көтөргөн — адамдык.
• Көңүлдөгү сырды көз билдирет.
• Көңүлдүү коңшуга ызалуу сөз айтпа.
• Көңүлсүз көздөн жаш чыкпайт.
• Көңүлү бузук башкалардан айып издейт.
• Көңүлү куунактын өмүрү узак.
• Көңүлү тынар көп элдин (көпчүлүк), көзгө толор (токтоор) эр чыкса.
• Көңүлүм келсе көлдөймүн, келбесе такыр чөлдөймүн.
• Көңүлүмө жагат деп көрүнгөн менен дос болбо.
• Көңүлүңө жакканды, дүлөй да угат.
• Көөдөнү жукадан, чөнтөгү жука артык.
• Көөлдөгөн киши көңүлгө карабайт.
• Көөрүктүн оту тутанбайт, көп жагынан жел чыкса.
• Көп — коркутат, терең — батырат.
• Көп адашпайт, көлөкө карматпайт.
• Көп акмактын агасы болгончо, бир акылмандын иниси бол.
• Көп акча көздү көр кылат.
• Көп алгың келсе, көп иште.
• Көп аткандан мерген болбойт, көп сүйлөгөндөн чечен болбойт.
• Көп аялдуунун кокую көп.
• Көп баатырдан жоо кетет, көи чеченден доо кетет.
• Көп байкаган көсөм, сөз байкаган чечен.
• Көп бар жерде сын бар, сын бар жерде чын бар.
• Көп баскан адам, бок басат.
• Көп баскан аяк бок басат.
• Көп баскан аяк чок басат.
• Көп бергенден аз берген; кечиктирбей бат берген (артык).
• Көп бергенден тез берген артык.
• Көп бергендин көөнү билет, аз бергендин өзү билет.
• Көп берекетке көп аракет керек.
• Көп билген — нуска болот, көп иштеген — уста болот.
• Көп билген аз сүйлөйт, аз билген көп сөз сүйлөйт.
• Көп билет деген жигит, башына коргон салганы.
• Көп билсең да, көптөн артык билбейсиң.
• Көп бириксе көл болот, көл каптаса сел болот.
• Көп бириксе токчулук.
• Көп дабыш кошулса, бир дабышты жок кылат.
• Көп душманың болсо, көз ирмебес эр болгун.
• Көп жашаган билбейт, көптү көргөн билет.
• Көп жашаган куу (же карт) түлкү капканга түшпөй койчу эмес.
• Көп жашаган не билет, көптү көргөн шо билет.
• Көп жашта эмес, башта.
• Көп жойлогон куу түлкү, колго түшпөй койчу эмес.
• Көп жойлогон түлкү ачтан өлөт.
• Көп жойлогон түлкү капканга түшөт.
• Көп жойлогон түлкү капканга түшпөй койбойт.
• Көп жылкынын ичинде, жетим кулун билинбейт.
• Көп ичкендин көөнү билет, аз ичкендин пейли билет.
• Көп иштесең, көсөм болорсуң.
• Көп каз башсыз учпайт.
• Көп кайгырган - дартка чалынат.
• Көп карынын ичинде бир бала болсо, даана болот, көп баланын ичинде бир кары болсо, бала болот.
• Көп көлдөтөт, аз чөлдөтөт.
• Көп көтөрбөй, жакшы болбойт, төр көтөрбөй күлүк болбойт, кой союлбай этке тойбойт.
• Көп көчүрүлгөн дарак бүрдөбөйт.
• Көп менен көргөн — той.
• Көп менен көргөнгө өкүнүч жок.
• Көп ойногон катындын бир ажалы чөптөн.
• Көп окуган көптү билет.
• Көп ооз сүйлөсө, бир ооз тек турат.
• Көп сөз — бок сөз.
• Көп сөз — көмүр, аз сөз — алтын.
• Көп сөз ич көптүрөт.
• Көп сөз чөп сөз.
• Көп суур ийин казбайт, ийин казса да кең казбайт.
• Көп сүйлөгөн жигиттин бир ажалы көптөн.
• Көп сүйлөгөн маңгилер, көзгө кирген тикендей.
• Көп сүйүнгөн — катуу кайгыраар.
• Көп тамчыдан көл болот.
• Көп төксөң кыкты, түшүм болот мыкты.
• Көп түкүрсө — көл, көл толкуса — сел.
• Көп түкүрсө көл болот, көл толкуса сел болот.
• Көп түкүрсө, көл болот.
• Көп тыңдаган аз сүйлөйт.
• Көп тыңша, аз сүйлө.
• Көп уктаган көптөн кур калат.
• Көп үйлөсө жел болот, көп ыйласа сел болот.
• Көп чогулса калмак каны — Ажаанды кармайт.
• Көп чогулса көл болот.
• Көп ыйлаактын көзү жаман, көп сүйлөөктүн сөзү жаман.
• Көпкө аз түтпөйт.
• Көпкө белгилүүнү келиштирип айтуу кыйын.
• Көпкө кан чачпа, топко көө тартпа.
• Көпкө кубанба, азга ыйлаба.
• Көпкө ык келсе, кан төөсүн соет.
• Көпкөн жигит (же киши) басыгынан байкалат.
• Көпкөн жигит (уул) көп сүйлөйт, чечен жигит бап сүйлөйт.
• Көпкөн жигит көп сүйлөйт, чечен жигит эп сүйлөйт.
• Көпкөн киши басышынан байкалат.
• Көпкөн, көпкөндүн өлүмү (же жазасы) көптөн.
• Көпкөндүн көчүгүнөн чыгат.
• Көпсөң — жарыларсың, толсоң — төгүлөрсүң.
• Көпсүнгөн жоону кыйын дебе, кайрат кылсаң жыгасың.
• Көптөгөн кыз аткарат, өмдөгөн жоо качырат.
• Көптөн качкан көмүүсүз калат.
• Көптөн көп акыл чыгат.
• Көптөн үмүт эткен аздан куру калат.
• Көптү азайтмак оңой, азды көбөйтмөк кыйын.
• Көптү жамандаган көмүүсүз калат.
• Көптү көрбөй көсөм болбойт, көп сүйлөбөй чечен болбойт.
• Көптү көргөн, көнөктүн түбүн тешкен.
• Көптү көргөндөн сөз оку, көөнөрбөс кылып бөз току.
• Көптүн көзү көрөгөч.
• Көптүн көөнүн эриткен көрөңгөлүү сөз болот.
• Көптүн оозу күбөлүү да дубалуу.
• Көптүн пикири — көрөгөчтүн өзү.
• Көптүн тилеги — көл.
• Көпчүл болсоң өсөсүң, кекчил болсон — өчөсүң.
• Көпчүлүк бар (болгон) жерде токчулук бар (болот).
• Көпчүлүк бир уучтан берсе тойгузат, көпчүлүк бир муштан берсе өлтүрөт.
• Көпчүлүк деген көл да.
• Көпчүлүк жөөлөсө, канкор кан өкүмүн коёт.
• Көпчүлүк камын ойлосоң — озосуң, өз камынды ойлосоң — тозосуң.
• Көпчүлүк көөлөсө, сараң бай төөсүн соёт.
• Көрбөгөн көздөн тамдын тешиги жакшы.
• Көрбөгөн ой — чукур көп.
• Көрбөгөн төөнү да көрбөйт.
• Көрбөгөнгө көтөн таң, көк ала итке куйрук таң.
• Көрбөйт деп ууру кылба, укпайт деп ушак айтпа.
• Көрбөйт деп, ууру кылба.
• Көрбөс (же көрбөгөн) төөнү да көрбөйт.
• Көрбөстү көрбөй көзүңө сак бол, айтпасты айтпай оозуңа сак бол.
• Көргө — көрсөтпө, керге — угузба.
• Көргөн — көргөнүн кылат, көсөө — түрткөнүн кылат.
• Көргөн көздүуккан кулак жеңиптир.
• Көргөн көргөнүн кылат, көсөө түрткөнүн кылат.
• Көргөнү жаман бергенин алат (же доолайг).
• Көргөнүн жазбай так айтат, ырчылардын устасы.
• Көргөнүңдөн — көрө элегиң көп, укканыңдан уга элегиң көп.
• Көргөнүңдөн көрө элегиң көп.
• Көрдүм деген көп сөз, «көрбөдүм» деген бир сөз.
• Көркөм өнөр — касиеттүү күч.
• Көрктүүнү көрүп алганча, сүйгөнүңдү сурап ал.
• Көрктүүнү көрүп алганча, тектүүнү сурап ал.
• Көрө-көрө көсөм болот, сүйлөй-сүйлөй чечен болот.
• Көрөөр күнү бардын, ичээр суусу болот.
• Көрпөнү күндө күбүсө — түлкү, түлкүнү күндө күбүсө — күлкү.
• Көрсө — барымта, көрбөсө — сыйрымта, барып алып кел.
• Көрсө барымта, көрбөсө сыйрамта, барып алып кел.
• Көрүнгөн адамдан карыз сурабай жүр.
• Көрүнгөн өз эмес, өз бирдей эмес.
• Көрүнгөн тоону бийик дебе, аракет кылсаң чыгасың.
• Көрүнгөн тоонун ыраагы жок.
• Көрүнгөнгө ыйлаган көзсүз калат.
• Көрүнөө зордук — башкы кордук.
• Көсөм чыккан адамдар, көрөңгөлүү сабаадай.
• Көсөө — кудай буйругу, сакал — иттин куйругу.
• Көсөө түндө сүйүнөт, катыны сулуу күндө сүйүнөт.
• Көсөө узун болсо кол күйбөйт, көп молдо болсо, жол тийбейт.
• Көсөө узун болсо, кол күйбөйт.
• Көсөөнү (ууруну) үйгө киргизбе, көчүгүн жерге тийгизбе.
• Көсөөнүн акылы түштөн кийин кирет.
• Көсөөнүн акылы түштөн кийин.
• Көтөнү бөлөктү көктөсө болбойт, жатыны бөлөктү жамаса болбойт.
• Көтөрүлбөй жакшы жүр, элге келген убакта.
• Көтөрүм көтөрүлсө, көч алдын бербейт.
• Көтөрүп сууга салган жаман, көз салбаган тууган жаман.
• Көч — көчтөн кабар келсе, уйкунун тынчы кетет.
• Көч жүрө — жүрө түзөлөт.
• Көч жүрө албай токтолот, көз учкан бийик бел чыкса.
• Көчкөн журттун баркын, конгон журтуңда билесиң.
• Көчкөн журттун кадыры конгон журтта өтөт.
• Көчкөндөн — отун артат, өлгөндөн — катын артат.
• Көчкүдөн сагызган гана кутулуптур.
• Көчмөк, конмок жерге сын, качмак, куумак эрге сын.
• Көчөрман болсо, журтту жамандайт.
• Көчөт тиккен көлөкөлөйт.
• Көчсө — көттө, консо — четте.
• Көчүктү кыскан бай болот.
• Көчүп кордук кылганча конуп турук кыл.
• Куда — сөөктүн кызыгы — барып, келиш.
• Куда болгуча кулу — бийиңди сураш, куда болгондон кийин кул да болсо сыйлаш.
• Кудага алыстан сыйлаш.
• Кудай берген бактыны кудай кыркты.
• Кудай берген кишиге кудай урган киши асылат.
• Кудай берейин десе эки кулагын тең кесип берет.
• Кудай берейин десе, казынасы кенен.
• Кудай бирөө, кезек экөө.
• Кудай деген кул ачка өлбөйт.
• Кудай деген кул өлбөйт, тамекиден пул өнбөйт.
• Кудай кошкон куда болот, пайгамбар кошкон дос болот.
• Кудай кулум десе, байгамбар чычып жиберет.
• Кудай кулум десе, Мухаммет үмөтүм дебей турган чарасы жок.
• Кудай кулум десе, Пайгамбар үмөтүм дебей, айласы канча.
• Кудай кулум десе, Пайгамбар үмөтүм дебеске аргасы жок.
• Кудай кылайын десе кулду баш кылат, ак падышаны кара кылат.
• Кудай кылганга кудай урган теңелет.
• Кудай кылды, куш кылды, курган эрге туш кылды.
• Кудай кылса кубаарыңдын акысы барбы.
• Кудай кылса, кайкы бээ жорго болот.
• Кудай кылса, кубаарыңдын акысы жок.
• Кудай малыңды алса да, абийириңди албасын.
• Кудай сактаган токтуну бөрүжебейт.
• Кудай сүйгөн куда, пайгамбар сүйгөн дос болот.
• Кудай ураар жигитке кумгандай жүрөк жаралат.
• Кудай ураар кишиге, кумгандай жүрөк пайда болот.
• Кудай урар кишини кырк биринде таз кылат.
• Кудай урганды кошо ур.
• Кудай чоң, кудайдан соң дүйнө чоң.
• Кудайга ишенген жөө калат.
• Кудайга ишенген курсагы тойбойт.
• Кудайга ишенген куру калат.
• Кудайга сунган кол жетпейт, падышага айткан сөз өтпөйт.
• Кудайга сунган кол жетпейт.
• Кудайдан коркпогондон корк.
• Кудайды көрбөсөң, акылың менен тааны.
• Кудайдын «ме» деген үнү угулбайт, берген колу көрүнбөйт.
• Кудайдын бергенин билбейт, урганын билет.
• Кудайдын буйругу кумдан көп, аны аткарган адам жок.
• Кудайдын буйругу чачтан (же кумдан) көп, аны кылган (аткарган) киши жок.
• Кудайдын буйругусуз кумурсканын бели сынбайт.
• Кудайдын каргышы тийген жыгачты тегирмендин шакылдагы кылат.
• Кудайдын көзү түшкөнгө, пайгамбардын сөзү түшөт.
• Кудайдын кулагы сүйүнсүн.
• Кудайдын күнү кумдан көп, буюрганын жашайсың.
• Кудайчынын куржуну толбойт.
• Кудайыңа ишенсең, жөө каласың.
• Кудаң алыс болсо, сыйлуу болосуң, кудаң жакын болсо, чырлуу болосуң.
• Кудукка талкан чалууга болбойт.
• Кудукка таш салууга болбойт.
• Кудукту көз жеткен жерден каз.
• Кузгун тарп көрбөсө, жүрө албайт.
• Кузгунга куда болсоң жегениң тарп болор.
• Кузгундуку куу жыгачтын башында, бөрүнүкүтең орток.
• Куйма кулакка айтсаң, куюп алат, акма кулакка айтсаң, агып кетет.
• Куйтунун сөзүн — куп дебе.
• Куйтунун үйү күйөт.
• Кул жеймин дейт куйрукту, кудай билет буйрукту.
• Кул кулду тааныйт, шарыят жолду тааныйт.
• Кул кутурса байын урат, ит кутурса ээсин кабат.
• Кул кутурса кудукка кайырмак салат.
• Кул кутурса кудукка түкүрөт.
• Кул кутурса, өтүгү менен төргө өтөт.
• Кул күмүш тапса, коёрго жер таппайт.
• Кул менен жеген каймак кустурбай койбойт.
• Кулак уккан сасык сөз, жүрөккө барып муз болот.
• Кулак уккан сасык сөз, курсакка барып муз болот.
• Кулак укканды көз көрбөй койбойт.
• Кулак укканды, көз көрөт.
• Кулак укса суук сөз, курсакка барып муз болот.
• Кулак укса, курсак кайнайт.
• Кулакка кирген сасык сөз жүрөккө барып бир тиет.
• Кулактууга кеп айтса, кулагынын кашында, кулаксызга кеп айтса, куу бакырдын башында.
• Кулалы жыйып куш кылган, куранды жыйып журт кылган.
• Кулалыдай салпактап миң жыл өмүр сүргөнчө, барчындай асманда чалкып, бир жыл өмүр сүр.
• Кулан кудукка түшсө, кур бака айгыр.
• Куланды үйрөткөн эр, кулжаны эңген бүркүт.
• Куландын тиши — курчтун мизи.
• Кулда кулак жок.
• Кулдай иштеп, хандай жаша.
• Кулдун башы мукул, аягы — тукул.
• Кулдун жаны иттин жаны менен тең.
• Кулдун мойну жоон, күчүжок, курсагы бир тойсо, дүйнө менен иши жок.
• Кулжанын куулугу «түшөт» деп, түлкү ачка өлүптүр.
• Кулжанын куулугу түшөт деп, түлкү ачкадан өлүптүр.
• Кулпу күчтүү эмес, ачкыч күчтүү.
• Кулча иштеп, бийче же (ич).
• Кум жыйылып таш болбойт, кул жыйылып баш болбойт.
• Кум кулакка куйсаң болбойт.
• Кумарга ууру жолдош.
• Кумардын түбү — өкүнүч.
• Кумурска бириксе, арстанды да алат.
• Кумурска да төөнүн өркөчүнө чыккысы келет.
• Кумурска кичинекей болсо да, кайраты тоо аңтарат.
• Кумурсканын уюгуна жыгач салба (же көөлөбө).
• Кунаажын көзүн сүзбөсө, букачар мурдун да чүйрүбөйт.
• Кунаажын көзүн сүзсө, бука жибин үзөт.
• Кунажын көзүн сүзбөсө, бука мурунтугун үзбөйт.
• Купуя сөз — эл жобо күткөн жырым.
• Кур аякка бата жүрбөс, экөө бирөөнү күтпөс.
• Курал иштебейт, уста иштейт.
• Курама темир курч болот.
• Куран кудайдын тили дешет.
• Курандын сөзү — кудайдын сөзү.
• Кургак сөз там жарат, куру кайрат баш жарат.
• Курдаштын кудайы бир.
• Курсагы ач курушат, акылы аз урушат.
• Курсагы ачкан — урушчаак.
• Курсак ачканда көз киртеет.
• Курсак ток болсо, колун, (же тилиң) шок болот.
• Куру аякка бата жүрбөйт.
• Куру жерден өрт чыкпайт.
• Куру жүлүш — күлүшпү, куру жүрүш — жүрүшпү.
• Куру кайгыдан пайда чыкпас, кайгыңды кайгы экен деп эч ким укпас.
• Куру кайрат баш жарат, кур кыйкырык таш жарат.
• Куру намыс көрк бербейт.
• Куру сөз курсак тойгузбайт, куру кеп кулакты тойгузбайт (кулакка жакпайт).
• Куру сөздөн (соодадан) маани чыкпайт.
• Куру сөздөн май чыкпайт, курумшудан тон чыкпайт.
• Куру суудан май чыкпайт, куру сөздөн маани чыкпайт.
• Куру убададан курсак тойбойт.
• Курут десе куу баштан суу чыгат.
• Курч кетилет, чарыкка кармаса жетилет.
• Куттуу конок келсе, кой эгиз табат, кутсуз конок келсе, койго карышкыр чабат.
• Куттуу үйдөн кур чыкпа.
• Кутургандан кутулгандын өзү — акыл.
• Куу алган кушка сын жок.
• Куу түлкү капканга кош буттап түшөт.
• Куубаш болчу жигитке, туубас катын жолугат.
• Кууга куу намаз шамда жолуксун.
• Кууган да кудай дейт, качкан да кудай дейт.
• Куур тондун ичинде куурасын жигит өлбөсүн, тери тондун ичинде тердесин жигит өлбөсүн.
• Куураган кезде кумар жазуу — кудай берген ырыскы менен тең.
• Куурай чыкпас куу такыр, куурай чыгып бергенде кулан чуркап өтө албайт.
• Куурайды бирден сындырган оңой, тобу менен сындырмак кыйын.
• Куурдактын акесин төө сойгондо көрөрсүң.
• Куучуюп бай болгончо, колу ачык кедей бол.
• Куш баласы кырымга карайт, ит баласы жырымга карайт.
• Куш жаңылса (ып) торго түшөт, эр жаңылса (ып) (жыгылып) колго түшөт.
• Куш жаңылса, торго түшөт, эр жаңылса колго түшөт.
• Куш жемге алданат, адам сөзгө алданат.
• Куш жемине кайрылат, эр элине кайрылат.
• Куш жемине какабайт.
• Куш канаты менен конот, гүлдөр ысыкта соолот, жокчулукту эмгек жоет.
• Куш канаты менен учуп, куйругу менен конот.
• Куш төрөсү — буудайык, ит төрөсү — кумайык.
• Кушта сүт жок, кудай өзү асырайт.
• Кушту жырткыч кылган тырмагы, кишини сүрдүү кылган мансабы.
• Куштун алганынан салганы кызык.
• Куштун да туулган уясы бар.
• Куштун сырын мүнүшкөр билет.
• Кушу жоктун турумтайы — шумкар, аты жоктун жаман тайы — тулпар.
• Куюшканга кыпчылган боктой болбо.
• Куюшканга кыпчылган боктой.
• Куюшканга кыпчылган тезектей болду.
• Күбөлүү сөз — никелүү катын (зайыптай).
• Күбөлүү сөз никелүү зайыитай.
• Күз — күрөш, жаз — жарыш.
• Күз — талаш маалы.
• Күзгү күчүңдү күйөөңө бербе, жазгы күчүңдү атаңды өлтүргөндөн да аяба.
• Күзгү күчүңдү күйөөңө бербе.
• Күзгү муздун күзгүдөйүнөн качпа, жазгы муздун жабыктайынан кач.
• Күзгүгө үйүр — боюн түзөйт, күмөн болгон — оюн түзөйт.
• Күзөттө көзүң илинсе жоого өзүн илинесиң.
• Күзүндө үркүп калат, жазында илкип калат.
• Күзүндө чыгынбаган, кышында жылынбайт.
• Күйбөгөнү күл болду, көрбөгөнү көр болду.
• Күйгөн катын — кошокчул (же күйгөн катын — кошокчу).
• Күйгөн катын кошокчул болот.
• Күйгөн менен өткөнгө өкүнгөн болбос.
• Күйөө — жүз жылдык, куда — миң жылдык.
• Күйөө карыса — жээн.
• Күйөө карыса жээн болот.
• Күйөө келсе — кыз даяр, жүйөө келсе — баш даяр.
• Күйөө келсе, кыз даяр.
• Күйөөгө жетпей кыз тынбайт.
• Күйөөнү пайгамбарым сыйлаптыр.
• Күйөөнүн аты менен күл ташы.
• Күйөөңдүн көөнүн кирдетпе, күнүгө бизди тилдетпе.
• Күйөөңжаман болсо кызыңдан көр, келиниңжаман болсо уулуңдан көр.
• Күйөөсү молдо болсо, аялы ушакчы.
• Күйүттү күйүп ызала, кырсыкты эмгектенип табала.
• Күйүшөр тууган болбосо, күлө багып жатка жак.
• Күкүк өз атын өзү чакырат.
• Күкүктүн доошун эшитпей күн жайылып ачылбайт, күйүттүү болгон адамдын күндө добушу басылбайт.
• Күл жигит — ээси экен жылкынын.
• Күлбө карыга, келет башыңа.
• Күлгөнгө күттүрбөй өзүм барам деген ушул.
• Күлгөндү билбесен, ыржайба.
• Күлгөндү сурасаң билгени бар, ыйлаганды сурасаң өлгөнү бар.
• Күлгөндүн баары дос эмес, урушкандын баары кас эмес.
• Күлгөндүн билгени бар, ыйлагандын көкүрөгүнө түйгөнү (же муңу) бар.
• Күлгөндүн билгени бар.
• Күлкү — ден соолуктун мүлкү.
• Күлкү — өмүргө күлазык.
• Күлкү ден соолуктун — мүлкү.
• Күлкүдөн — күлкү, кайгыдан — кайгы чыгат.
• Күлкүдөн да жаш чыгат.
• Күлкүдөн өлгөндүн арманы жок.
• Күлү додо болбоо жаман.
• Күлүк ат чапкан сайын арбытат.
• Күлүк жардыга туулуп, байга токтойт.
• Күлүк күнүндө, тулпар тушунда.
• Күлүк озбой, сулуу озбой, бак озот.
• Күлүккө күн салгыча, байталга бак берсин.
• Күлүктөн күлүк өтөт, күйүкпөгөнү марага жетет.
• Күлүктөн күлүк чыкса — төрт аягы тыбырайт.
• Күлүктү табына келтирген — саяпкер, кушту кыраан кылган — мүнүшкөр.
• Күлүктү таптайт саяпкер, сүрөөгө алат талапкер.
• Күлүп киргенден түнүлбө, күңгүрөнүп чыккандан түңүл.
• Күлүп сүйлөгөн адамдан корк, күлүмсүрөп жааган жамгырдан корк.
• Күлүп сүйлөгөн кишиден түңүл, тийип жааган күндөн түңүл.
• Күлүп сүйлөгөн кишиден түңүл, тийип туруп жааган күндөн түңүл.
• Күлүп сүйлөгөндөн түңүл, күн тийип жаагандан түңүл.
• Күмүш сахналуу чылым чегейин десең — эски шаарга бар, кайып болуп өлүп кетейин десең — пиян базарга бар.
• Күмүш үйлүү кыз чөп алачыктагы атасынан үмүт кылат.
• Күмүш ээр ак кабак, күмүшкө жайы болбосо, күмүшүн алып отко жак.
• Күмүш ээр ак кабат, ат жоорутар болгон соң — күмүшүн алып отко жак, күйүшөр тууган болбосо — күлүмсүрөп жатка жак.
• Күмүштү жыйган сен болдуң, күйүттү тарткан мен болдум.
• Күн жаабаса жер гүлдөбөйт, кумга тиккен жыгач бүрдөбөйт.
• Күн жаз, эт аз.
• Күн жаманга да жакшыга да бирдей тиет.
• Күн караган — суукка тоңот, бай караган — ачтан өлөт.
• Күн караган суукка тоңот, бай караган (ачтан өлөт) оңолбойт.
• Күн катаалы — күндө жаайт.
• Күн тегерек, сабы жок, күйөөрүмдүн табы жок.
• Күн тийген жердин күкүгү.
• Күн тийген жердин чоросу.
• Күн тийип туруп жааган күндөн түңүл, күнгүрөнүп сүйлөгөн кишиден түңүл.
• Күн чубактоо — жалкоолуктун белгиси.
• Күндө келген — күл ууртайт, айда келген — май ууртайт.
• Күндө Мамай чабылбайт, мендей кемпир табылбайт.
• Күндө тийгендей күн белем, айда тийгендей ай белем.
• Күндө тийгендей Күн эмес.
• Күндө эт жеген киши мал күтөбү (күтпөйт), айына бир жолу эт жебеген киши жан күтөбү (күтпөйт).
• Күндү бузган ала булут, элди бузган ушакчы чуут.
• Күндүзкү аштын (же тамактын) ортогу көп.
• Күндүк жолго чыксаң, айлык азык ал.
• Күндүк өмүрүң болсо (калса), түштүгүнө жорго мин.
• Күндүк өмүрүң болсо, түштүгүңө жорго мин.
• Күнөө кылбас киши жок — актанса да, сыр алдырбас киши жок — мактанса да, алтын көрсө периште жолдон чыгар.
• Күнү — күйүшкөн жоо, абысын — андышкан жоо.
• Күнү бүтпөгөндүн, ырысы түгөнбөйт.
• Күнүмдүк ишке кайгырба, түбөлүк ишке кайгыр.
• Күң саткан жерин төркүнсүйт.
• Күңгө күлө бакса, бир штандык бөз сурайт.
• Күңдүн көтүндө күмүш жылтылдайт.
• Күрөк кайда болсо, баштык ошондо.
• Күрөккө бок жокпу бок табылат.
• Күрөктүн издегени — бок, боктун издегени — күрөк.
• Күрүч (же шалы) сугарганда, күрмөк кошо суу ичет.
• Күрүчтүн (шалынын) аркасы (бээнеси) менен күрмөк суу ичет.
• Күрүчтүн арты менен күрмөк суу ичет.
• Күүсү жанбас заман жок, күчү кайтпас адам жок.
• Күч — биримдикте.
• Күч айласын билбеген көчтө көлүк өлтүрөт.
• Күч акылга баш иет.
• Күч атасын тааныбайт.
• Күч бербеген тулпардан, сүт берген уй жакшы.
• Күч бербеген тулпардан, сүтүн берген уй жакшы.
• Күч бирдикте.
• Күч кетет, билим кетпейт.
• Күч күйөө жатканын калыңга тогойт.
• Күч күйөө уктаганын калыңга тогойт.
• Күч эшиктен кирсе, адилдик түндүктөн чыгат.
• Күчтү күч токтотот, сөздү сез токтотот.
• Күчтүн аздыгынан эмес, курсактын ачтыгынан.
• Күчтүү болсоң жердей бол — баарын чыдап көтөргөн, таза болсоң суудай бол — баарын жууп кетирген.
• Күчтүү болсоң, жердей бол — баарын чыдап көтөргөн.
• Күчтүү күчөнсө, күчүнө келет, күчүжок күчөнсө, бели мертинет.
• Күчтүү күчсүздү жеңет.
• Күчтүү менен күрөшпө, таалайлуу менен тартышпа.
• Күчтүү менен күрөшпө, түптүү менен тирешпе.
• Күчтүү шамал же отту өчүрөт, же күчөтөт.
• Күчтүүнүн күнү тууса, күлөөгөчтүн алды катат.
• Күчүндү тилиңе (тишиңе) (ден) чыгарба, ишиңе (ден) чыгар.
• Күчүнө ишенген күчүркөнбөйт.
• Күчүңдү күлкүгө кетирбе, асылыңды эрмекке чаппа.
• Күчүңдү тилиңден чыгарбай, ишиңден чыгар.
• Күчүңө ишенбе, ишиңе ишен.
• Кыбыр киши жадатат, шыбыр сөз шектентет.
• Кыбыраган (кыймылдаган, жүрө — жүрө) кыр ашат.
• Кыбыраган кыр ашат.
• Кыбыраган кыраң ашат.
• Кыдыр назар кылбай, эшек базарында далдалчы.
• Кыз — башка үйдүн жарыгы.
• Кыз — конок.
• Кыз — кырк жылкы, эркек бала — ырыскы.
• Кыз баласы — кызыктырат, уул баласы — ууктурат.
• Кыз боозуп энесин коркутат (болбо).
• Кыз деген буйлалаган төө.
• Кыз жакшысы — жакадагы кундуз.
• Кыз жакшысы чалкакка тийген айдай, чыныга куйган майдай.
• Кыз жаманы — кыроо, кыз жакшысы — кымбат.
• Кыз жаманы — кыроо, уул жаманы — уйгак, келин жаманы — кетпес кезик.
• Кыз жети жашка келгенде энесин жергеге кошот.
• Кыз жыргаар жерине ыйлап барат.
• Кыз жыргаар жерине ыйлап кетет.
• Кыз калыңсыз болсо да, каадасыз болбойт.
• Кыз конок, бүгүн өз үйүндө, эртең башка бирөөнүн үйүндө.
• Кыз күлүндөсө — кубангандык, санаа тынчыса — жубангандык.
• Кыз кылыгы менен жакшы, ийне учугу менен жакшы.
• Кыз кылыксыз болбойт.
• Кыз Кырымга (Крым) жеткизет, уул Урумга (Үрүмчү) жеткизет.
• Кыз маалында — бары жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
• Кыз өлсө — кырчындай башы кыйылат, жигит өлсө — үч күн жалын, үч күн чок, үч күндөн кийин көздөн жаш тыйылат.
• Кыз сулуусу калмакта, сөз кычкылы саякта.
• Кыз турган үйдө кыл жатпайт.
• Кыз туудум — кыялын кошо туубадым, уул туудум — уздугун кошо туубадым.
• Кыз уяты — тартуу, ат уяты — сатуу.
• Кыз экенде баары жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
• Кыз энеден үлгү албаса чоркок болот, уул атадан үлгү албаса коркок болот.
• Кызара жортсоң, агара бөртөсүң (же саргара жортсоң, кызара бөртөсүң).
• Кызаргандын баары манат болот, кылган иштин баары адат болот.
• Кызга катылган кедей болот.
• Кызга кырк үйдөн тыюу, кымызга — бишкек.
• Кызга тийген кедей болот.
• Кызганба тамак, кызгансаң — таяк.
• Кызганган да күң, куру калган да күң.
• Кызганчаактыкын кызыл ит жейт.
• Кызганчаактын ашы ич оорутат.
• Кыздан жаман нерсе жок: өзгө эрибей, жатка эрийт, туздан жаман нерсе жок: майга эрибей, сууга эрийт.
• Кыздуу болсоң — көздүү бол.
• Кыздуу жерде — кыякчы, кымыздуу жерде — аякчы.
• Кыздуу киши кыр ашат.
• Кыздуу үй кылыктуу.
• Кыздуу үйгө — ырчы.
• Кыздуу үйдө - кыңыр сүйлөбө, уулдуу үйдө - узун сүйлөбө.
• Кызды берсең жашка бер, кучакташып ойносун.
• Кызды берсең корго бер, кызды алсаң зордоп ал.
• Кызды өпсөң — алма, шекер, бал татыйт.
• Кызды сураганга бер, кымызды ичкенге бер.
• Кыздын баары эле жакшы, жаман катын кайдан чыгат.
• Кыздын жаманы иттен чыгарат.
• Кыздын көзү кызылда.
• Кыздын көңүлү (же көөнү) кызылда.
• Кыздын кыздай болгону.
• Кыздын кырк чачы улуу.
• Кыздын кыя тартып басканы — кыйбасына сөз айтканы.
• Кыздын сыры төркүнгө маалим.
• Кыздын сырын төркүнү билет.
• Кыздын төрүндө болгуча уулдун улагасында бол.
• Кыздын эркеси — биттин сиркеси.
• Кызмат — колдун кири.
• Кызматыңа карай урматың.
• Кызуу кандуулук менен убада бербе.
• Кызууну кымыз чыгарат.
• Кызы бар үй — кымызы бар саба.
• Кызы бар үй — кыялдуу үй.
• Кызы бар үйдө кыл жатпайт.
• Кызы бардын назы бар.
• Кызы бардын ыракаты бар.
• Кызы жаман болсо — жаш дейт, баласы жаман болсо — мас дейт.
• Кызыганды кымыз чыгарат.
• Кызый — кызый кыздын койнуна кириптир.
• Кызык сөз кызыганда чыгат.
• Кызыл — ала кекиртек кыйла жерге секиртет.
• Кызыл — кызыл кекиртек, кыйла жерге секиртет.
• Кызыл — кызыл кыялар, кыргый талга уялаар, акыр заман болгондо такыясын колго алып, кыз жигитти кубалаар.
• Кызыл козуга өткөргөн соодагерлердей болбо.
• Кызыл от кысыр болбойт (же калбайт).
• Кызыл от кысыр калбайт, кысырак кулун салбайт.
• Кызылды кийим дебеңер — аш-тойдо кийилер, кызды балам дебеңер — кайда өлгөнүн ким билер.
• Кызылдын баары шайы эмес, сарынын баары май эмес.
• Кызым кылыгыңан табаарсың.
• Кызым, колумдан учурган кушум.
• Кызыма ак халат жарашпайт, ага жакшы жигит жанашат.
• Кызымдын кулагына алтын сырга.
• Кызың жаман болсо, жети атаңа жетээр, «аттигиниң ай» деп өмүрүң өтөөр.
• Кыйкыргандан коркпо, кылтыйгандан корк.
• Кыймылдаган кыр ашат.
• Кыйнаган да тил, сыйлаган да тил.
• Кыйналганда киши өзүнүн ким экенин таанытат.
• Кыйналып табылган ырыскы — баалуу.
• Кыйналыштын артында жеңилдиги болот.
• Кыйнап минген атыңды, суук сууга сугарба.
• Кыйшык болсо да жол жакшы, калы болсо да кыз жакшы.
• Кыйшык болсо да көз жакшы, сокур болсо да уз жакшы.
• Кыйшык иш кырк жылдан кийин да билинбей койбойт.
• Кыйыктаса жумурткадан кыр табылат.
• Кыйындыкта жолдошуңду сакта, максаттуу иштен качпа.
• Кыйынчылык башка түшкөндө эски тааныш эске түшөт.
• Кыйыштырып каласаң — отун жанаар.
• Кыламыктан бут сынат, буламыктан тиш сынат.
• Кылар ишти кылып коюп, кыл жип менен бууп коюп.
• Кыларга иши жок, саларга кушу жок.
• Кылганың бирөө үчүн, үйрөнгөнүң өзүң үчүн.
• Кылгылыкты кылып коюп, кымызга сууну куюп коюп, кыл жип менен бууп коюп.
• Кылды бакандай кылып көрсөтөт.
• Кылмыштуу катын эрине жорго, кийгени торко.
• Кылымга кеткен сөз калды, өзгөлөр кетип, өз калды.
• Кылып ичкен — кыйын аш, кыдырып ичкен — оңой аш.
• Кылыч — бирди, тил — миңди жыгат.
• Кылыч — курал эмес, акыл — курал.
• Кылыч жарасы — бүтөт, тил жарасы — бүтпөйт.
• Кылыч кында турса — кылча пайдасы жок, кырдаалы келсе — кызын берсе да табылбайт.
• Кылыч кындан чыкпаса, мусулман динден чыгат.
• Кылычтуу коркокту союлдуу баатыр жеңет.
• Кылычты ар ким байланат, чабарына келгенде, кандай киши шайланат.
• Кылычы курчтун кыйыры бек.
• Кылычынан кан тамганды, тилинен бал тамган жеңиптир.
• Кымбат сөз кыска айтылат.
• Кымыз — кишинин каны, эт — кишинин жаны, токоч — тоют, жарма — оокат.
• Кымыз — кишинин каны, эт — кишинин жаны.
• Кымыздан эки кесе ичкен — муңдук, айрандан эки кесе ичкен — шумдук.
• Кымыздуу үй — назар, кыздуу үй — базар.
• Кымыздуу үйдө — аякчы, кыздуу үйдө — кыякчы.
• Кымызды — ичкенге.
• Кымызды ичкенге, кызды сураганга бер.
• Кымынды үйдөй, кылды тоодой көрсөтөт.
• Кына ташка чыгат, байлык башка жугат.
• Кыныккан киши тыныкпайт.
• Кыңыр иш — кырк жылдан кийин билинет.
• Кыпындан жалын чыгат, оюндан от чыгат.
• Кыраан учаарында, күлүк чуркаарында сынына чыгат.
• Кыргоол кызыл болот, куйругу узун болот.
• Кыргыек келбей күз болбойт, кыямга келбей иш болбойт.
• Кыргыз байыса катын алат, өзбек байыса там салат.
• Кыргыз болуп туулган соң, кыргыз боло билели.
• Кыргыз сынчы келет, казак ырчы келет.
• Кыргызда — айран көп, оруста — майрам көп.
• Кыргызды артка тарткан — кайдыгерлик.
• Кыргыздыкы — кырк жылда.
• Кыргыздын атасын эт өлтүргөн.
• Кыргыздын шорпосу кырк жылда ооз күйгүзөт.
• Кыргында кан өлөт.
• Кыргында хан өлөт.
• Кырдаалың барда жигиттер, кызыгып ишке жарагын.
• Кырк (миң) күнкү сыпайкерчиликтен (мырзачылыктан), бир күнкү бакырчылык (иш) артык.
• Кырк жыл кыргын болсо да, бейажал чымын өлбөйт.
• Кырк кадам бастырган кыяматтык жолдош.
• Кырк киши — бир жакта, кыңыр киши — бир жакта.
• Кырк күнкү сыпайкерчиликтен (же мырзалыктан) бир күнкү бакырчылык артык.
• Кырк эчкиге сексен теке.
• Кыркында кырдан аша албас.
• Кырманды кырк таптаган аз.
• Кырсык — каш — кабактын ортосунда.
• Кырсык — кырсыкты ээрчите жүрөт.
• Кырсык аяк астынан табылгандай, бакыт да айттырып келбейт.
• Кырсык деген аяк астында.
• Кырсык жалгыз келбейт.
• Кырсык чалар жигиттин жалгыз атын ууру алат.
• Кырсыкты «кайдан» деп болобу? Кырсыкты «кайдан» десе болбойт.
• Кырсыкты адам баласы күн мурунтан билбейт.
• Кырсыкты болжоп болбойт.
• Кырчаңгыга кырчаңгы үйүр.
• Кырчаңгынын таскагы кызыганда чыгат.
• Кыса (же кысас) кыяматка кетпейт.
• Кысасыз кыямат жок.
• Кыска жип байлоого жетпейт, малы жок жайлоого көчпөйт.
• Кыска жип же байлоого келбейт, же күрмөөгө келбейт.
• Кыска сөз чүйүндүү болот.
• Кыска сөздүн көп мааниси бар.
• Кысыр уй мөөрөк болот.
• Кытай кыйнаганына төө кайтартат.
• Кытыгысы келсе, кычыша бербейби.
• Кыш азыгын жайда камда.
• Кыш арабаңды дайында (шайла), жай чанаңды дайында.
• Кыш деген айттырбай келет.
• Кыш кырга конбо, жаз сайга конбо.
• Кышкы суукта куу сакта, жазгы чөлдө суу сакта.
• Кышта көрсөң камылга, келерки күздө табылга.
• Кыштак сураган кыз кыша (камыш) каланып отурган төркүнүнөн үмүт кылат.
• Кыштын камын жазда ойло.
• Кыштын камын жайда көр, жайдын камын кышта көр.
• Кышын кышына кынаштырган, ташын ташына кынаштырат.
• Кышында арабаңды дайында, жайында чанаңды дайында.
• Кыюусун билип таптаса, кыраан чүйлү каз алат.
• Кыя тартып сууруса — күлөсү (илеби) болот кылычтын.
• Кыябын таап сөз айтса, көнбөгөн адам болобу.
• Кыял — алтын, ой — күмүш.
• Кыялаган кыр ашат.
• Кыялаган кырга чыгат.
• Кыялданган (же кыялдагы) тилекти кыстаган турмуш бийлейт.
• Кыялданган тилекти кыстаган турмуш жеңет.
• Кыялдуу короо, кооз бак, эмгекчил эрдин колунан.
• Кыямат — кайым кайда десе, аттан айрылган жерде тура.
• Кыямат кайым кайда экен, аттан айрылган жердеэкен.
• Кыяматтын кабы жарылат.
• Кыян өзүн сел ойлойт, коркок өзүн эр ойлойт.
• Кыянаттык кылсаң, кумурска да чагат.
• Кыяны тосуп көч алат, эр өлтүрүп өч алат.
• Кээ бирөө жайын айтам деп, баарын айтат.
• Кээде жигит төө минет, кээде жигит жөө жүрөт, төө мингенде жигитти, төбөсүнө көтөрүп тегеректеп эл жүрөт, жөө жүргөндө жигитти, жөлөгү жок байкуш деп, жөөлөсүнтүп эл күлөт.